Тұрар бабам не сұмдық көрмеген ең.
Шындық үшін шырылдап өртенетін
Қалай ғана сыйды екен көрге денең?!
...Аяған жоқсың сірә күшіңді елден,
Қиялындай шарқ ұрды құстың көлден.
Өзің аттас ауданның ел-жұртына
Бейнең қуат берердей мүсінденген.
Қарсы тұрып жамандық өртіне мұң,
Жолатпадың қазақтың көркіне мұң.
Көк байрағын көтеріп егемен ел,
Орындалды мінеки өр тілегін.
