| Ситуациалық есеп № 3
Науқас Т., 19 жаста, стационарға: жүрек соғуының жиiлеуi, қалтырау, терлеу, терісінің қуқылдануы, басының айналуы, жүрек айнуы, құсу, басының қатты ауруымен сипатталатын ұстамаға шағымданып келді.
Өзiн 3 жылдан берi ауру деп санайды. Алғашқыда ұстама 10-20 минуттарға созылған, кейiнгi кездерi 2-3 сағат және одан ұзақ уақытқа созылатын болды. Ұстама кезiнде артериялық қысымы өте жоғарылайды және ұстама аралық уақытында да жоғарылаған күйiнде қалады.
Науқас емханада тексерiлген, нейроциркуляциялық дистония қойылған. Жарты жылдан кейiн “Гипертонялық ауру II сатысы, бас миының зақымдалуымен” деген диагноз қойылған. Клофелин, допегит, капотенмен ем – нәтижесiз болған.
Об-тi: жалпы жағдайы қанағаттанарлық, терi жамылғылары қалыпты түсті. Жүрек ұшында әлсiз систолалық шу, аорта үстiнде II тонның акцентi бар. АҚ 150/100 мм сын. бағ. Бауыры қабырға доғасына сәйкес келедi. Бүйректі пальпациялау кезiнде науқастың жағдайы кенеттен нашарлап, қорқыныш сезiмi туды, терiсі бозғылттанды, аяқ-қолдарының салқындауы және треморы, жүрек айнуы, тершеңдік дамыды. Артериялық қысымы 250/140 мм сын. бағ. дейін көтерілді. Пульс кернеуі жоғарылады, минутына 120 рет болды.
Ұстама кезiнде түсірілген ЭКГ-да тахикардия, қарыншалық экстрасистолия тіркелді. Қанда лейкоцитоз – 11,2х109/л.
Синдромдарды анықтаңыз
Негізгі диагнозды дәлелдеу үшін ең қажетті қандай зерттеу әдістері
Қандай ауру деп ойлайсыз?
Достарыңызбен бөлісу: |
