Дін философиясы және дінтану. Дін философиясы және теология.
Діннің пайда болуының мәдени-әлеуметтік алғышарттары. Діннің пайда болуының тұғырнамалары.
Атеизм мен дінге қарсы болушылық.
Діншілдіктің конфессионалдық формасы.
Діни дәстүрлер ерте заманнан бастап, бүгінгі заманға дейін әрбір халықтардың рухани өміріне үлкен әсерін тигізуде. Сол себептен діннің негізін білу үшін азамат осы кезге дейін іздеуде. Дінді философиялық анықтау әрбір тұрғыда болды. Оның себебі, біріншіден «анықтау» методы мен принциптеріне байланысты. Екіншіден идеалистік және материалистік тұрғыдан анықтау. Философтардың идеалистік топтары (олар да әрбір салаларға бөлініп кетеді) дінді адамның сапалық түсінігі ретінде, туа туғаннан берілетін сезім ретінде, оның керектілігін және мәңгілігін дәлелдейді. И.Кант (1724-1804): Ол Құдайдың барлығын дәлелдейтін теологиялық көзқарастарды санай отырып, Құдайдың болмысын моральдік принциптерімен теңейді. И.Кант өзінің «Кіршіксіз таза парасат шеңберіндегі дін» деген еңбегінде танымның трансцендентті нәрсенің (о дүниеліктің) қарама-қайшылығын сезімінен басталуға тиіс екенін көрсете келіп, жалпы алғанда, философияның қарама-қайшылығын ашып берді, ал трансцендентті нәрселерге ол құдайлар және адамның трансцендентальды (осы дүниенің) ерекшелігі туралы түсініктерді жатқызды. құдай құбылыс ретінде белгі бермегендіктен, оның бар екенін дәлелдеу де, теріске шығару да мүмкін емес деді. Құдай туралы мәселе – діннің ісі деді. Біз құдайдың барлығын дәлелдей алмаймыз, бірақ моральдік принциптер, өнегелілік сезімдер, құдайдың барлығын дәлелдеуге даяр тұрады. Кант былай деді:
