§3. Бұлт. Жаң быр Оқы лым 1. Мә тін ді оқып, қан дай стиль де жа зыл ға нын тал қы лаң дар.
Ертегі Бір де көк жү зін де сай ран құр ған Күн шар шап, ал тын маң дай ының те рін
сүр те ді де, бы лай дей ді:
– Уһ, нет кен ыс тық еді?! Шөл деп кет тім ғой! Су! Су іш кім ке ле ді!
– Жар қы рау ық, се нің су іш кің ке ле ді ғой? Қа зір су сы ның ды қан ды ра мыз.
Тек сен те ңіз дер мен мұ хит тар ды қат ты рақ қыз дыр. Сол кез де олар дың суы
бу ла нып, же ңіл ауа мен жо ға ры кө те рі ле ді. Мұн дай да мен де қа рап отыр май,
кө мек ке ке лер мін, – дей ді Жел.
Мұ нан әрі Күн іс ке қы зу кі рі сіп, те ңіз дер мен мұ хит тар ды қыз ды ра бас-
тай ды. Ке шік пей-ақ көк жү зін де су дың көз ге кө рін бес ұсақ түй ір шік те рі кө те-
рі ле ді. Олар шыр қау би ік ке кө те ріл ген соң, тұ ман бу ына ай на ла ды. Сөйт іп,
ор ман-то ғай дың үс тін бұлт бо лып жа ба ды. Жел мен Күн көк жү зі не қаз бау ыр
бұлт тар ды қап та ту үшін ұзақ ең бек те не ді. Күн бар қы зу ын ша шып, Жел құ ты-
ры на со ғып, жер бе ті нің ша ңын ұйыт қы та ды.
Ал мың сан бу түй ір шік те рі не де ке ре гі – сол. Жел кө тер ген бу түй ір шік те рі
бір-бі рі мен қол да сып, бі рі не-бі рі мін ге сіп, ке те ба ра ды. Кей бір түй ір шік тер:
«Ме ні де қал дыр маң дар, қы дыр ғым ке ле ді!» – деп ай ғай лап, бі рі ге бе ре ді.
Ақы ры бі рі не-бі рі қо сы ла үл кен там шы ға ай на ла ды да, бұлт тан үзі ліп тү сіп,
жер ге қа рай зу лай жө не ле ді. Оның со ңы нан дәл сон дай мил лион там шы құл-
ды рай құй ыла ды. Бә рі қо сы лып, нө сер жаң быр ға ай на ла ды.
(«Не геш» ба ла лар эн цик ло пе дия сы нан)
