3. Β-сәулесінің әсерінен мал терісінің күюінің өзіндік ерекшеліктері бар, өйткені ол жоғары температураның, химиялық заттардың әсерінен күюден басқаша. Күйген жердегі терінің ауруы онша сезілмейді, патоморфологиялық өзгерістер біртіндеп өрбиді, терінің қайтадан қалыптасуы өте баяу жүреді. Жануар терісінің зақымдалуы иондаушы сәуленің шөккен жеріне және оның мөлшеріне байланысты. Ауадағы радиоактивті бөлшектер жануар арқасына қонса, радиоактивті бұлттар шөккеннен кейін жайылымда болған малдардың желіні, бауырына, мұрын, бақай араларына кіріп, ерін, ауыз кілегей қабаттарына жабысып, ағза ішіне түседі. Иондаушы сәуленің зақымына алдымен терінің жүн қабаттары сирек, нашар малдар ұшырайды. Жалпы тері қабатына (3-бөлшектері әсер еткенде алдымен желіннің ұшы, жыныс мүшелері, тұяқ аралықтары зақымдалады. Бұл зақымдануды төрт кезеңге беледі: 1) әсерге алғашқы жауап; 2) жасырын өтетін кезең; 3) өткір қабыну реакциясы; 4) қайтадан қалыптасу мезгілі зақымдалудың ауырлық дәрежесіне байланысты. Терінің радиация әсерінен күюін төрт түрге бөледі: 1) жеңіл түрі -жұтылған доза 500 радқа дейін; 2) орташа 500-1000 рад; 3) ауыр түрі 1000-3000 рад; 4) өте ауыр түрі 3000 радтан жоғары.
