Техника философиясы" ұғымы алғаш рет неміс философы Э. Капптың" Grundlinien einer Philosophie der Technik " (техника философиясының негізгі бағыттары, 1877) еңбегінде пайда болды

Техника философиясының көрнекті зерттеушісі неміс ғалымы Ф.Рапп оның мынадай негізгі бағыттарын көрсетеді. 1) Техника тарихын және оның мәдениетпен қарым-қатынасын зерттеу; 2) Қазіргі техника мен еңбектің жалпы сипатының социологиясын сараптау; 3) еңбек етудің, әлеуметтік, саяси белсенділіктің экзистенциялық мәселелерін зерттеу; 4) эпистемология тұрғысынан органикалық әлем мен техникалық әлемнің бөлінуін қарастыру; 5) Басқару мәселелері және техника мен бүкіл адамзат құндылықтардың өзара қарым-қатынасын зерттеу. Техника адам өмірін жеңілдету және кеңейту, дамыту қажеттілігінен пайда болды. Техника болмысы туралы білім XІX ғасырда қалыптасты. Техника философиясының “техника-болмыс” қатынасын арнайы зерттейтін бөлімі техника онтологиясы деп, ал “техника-адам” қатынастарын зерттейтін бөлімі техника антропологиясы деп аталады. Техникалық білімнің негізі ерекшелігі – оның объектісі табиғи емес, жасанды сипатта болады. Техника қоғам өмірінде кеңінен қолданыс табады. Бір адам техникалық құрылымның жобасын сызады, екіншісі оны өндірудің технологиясын жасайды, үшіншісі оны өндіреді. ал төртіншісі онымен тікелей жұмыс жасайды.

Философия, ең алдымен, техниканы адам арқылы қарастыруға тырысады, және технология философиясы – бұл адамның ілімі, бірақ технология призмасы арқылы ұсынылған деп сенімді түрде айта аламыз. Философия адамның техникадағы болмысын ашуға, техника арқылы адам табиғатының көрінісін көруге, техниканың табиғатын адам ретінде адамның маңызды қасиеттерінің Тарихи трансляциясына қатысатын құбылыс ретінде зерттеуге тырысады. Осылайша, этика мен техниканың өзара әрекеттестігі туралы мәселе техникалық адамның моральдық санаға әсер ету кеңістігінде және болмыстың техникалық әдісі жағдайында пайда болатын салдарларда ашылады.