Басқаша айтсақ, органикалық заттардың молекулаларындағы орынбасарлар өздерінің әсерлерін ковалентті байланысқан тізбектің бойымен тартып, молекуланың бүкіл бойына немесе бір бағытына тигізіп тұрады.
Сонымен қатар орынбасарларға молекуланың қалған бөлігі де өз әсерін тигізе алады; яғни орынбасарлардың қалпы оның өзін қоршаған атомдардың табиғатына және молекула қалдығының (орынбасарды алып тастап қалғандағы қалдық) құрылысына байланысты.
Органикалық синтездің дамуы
Органикалық синтездің онан ары қарай дамуы органикалық химия ғылымының дамуымен байланысты болды;
Атом және молекула құрылысы теориясы, химиялық байланыс, кванттық химия, кинетика және т.б. салалардағы жетістіктер синтез әдістерінің дамуына жағдай жасады.
Бір жағынан, табиғаттағы белгілі заттардың күрделі синтез қатары (сірке қышқылы, индиго, аспирин), және де өздерінің аналогтары жоқ (полиэдрандар, көптеген электроорганикалық қосылыстар,
синтетикалық антибиотиктер және басқалар), ғылымның көршілес бөлімдеріне ықпалын жасап (биологиялық белсенді заттар химиясы, фармакология, физика және қаттар денелер химиясы) оргнаникалық химиядағы өзіндік және жоғары құндылық бағыты бар екендігін көрсетті.
Достарыңызбен бөлісу: |
