1. Ұлттық банк Қазақстан Республикасының Орталық банкі
Ақша-несие саясаты, алтын-валюта активтерін басқару және валюталық реттеу
жүктеу/скачать 51,07 Kb.
|
ҚазҰлтБанк
пз №2, stud.kz-38235
| 2. Ақша-несие саясаты, алтын-валюта активтерін басқару және валюталық реттеу
2.1 Ақша-несие саясаты және оның құралдары Ақша-несие саясаты – орталық банктің айналыстағы ақша массасын, несие көлемін, пайыздық мөлшерлеме деңгейін және ақша айналымы мен несиелік капитал нарығының басқа да көрсеткіштерін өзгертуге бағытталған нақты шараларының жиынтығы. Ақша-несие саясаты біртұтас мемлекеттік экономикалық саясаттың құрамдас бөлігі болып табылады. Мемлекеттің экономикалық саясаты әрбір блоктағы мәселелерді шешу шараларын қамтуы керек. Орталық банк өз бөлігін – ақша-несие саясатын жүзеге асырады, оның орындалуына жауап береді. Орталық банк коммерциялық банктерге қатысты саясатын жүргізетін негізгі құралдарға қайта қаржыландыру мөлшерлемесін өзгерту, резервтік талаптарды өзгерту, бағалы қағаздармен және шетел валютасымен ашық нарықтағы операциялар, сонымен қатар қатаң әкімшілік сипаттағы кейбір шаралар жатады. 1. Міндетті резерв саясаты. Қазіргі уақытта ең төменгі резервтер – бұл банктердің кассаларында қолма-қол ақша түрінде немесе орталық банктегі депозиттер түрінде немесе орталық банк белгілеген басқа да жоғары өтімді нысандарда барлық несиелік мекемелерде болуы талап етілетін ең өтімді активтер. Міндетті резервтер нормасы - бұл заңмен белгіленген ең төменгі резервтер сомасының пассивті (депозиттер) немесе белсенді (несиелік инвестициялар) операцияларының абсолютті (көлемдік) немесе салыстырмалы (өсімдік) көрсеткіштеріне пайыздық қатынасы. Минималды қорлар екі негізгі функцияны орындайды: - олар өтімді резервтер ретінде өз клиенттерінің депозиттері бойынша коммерциялық банктердің міндеттемелерін қамтамасыз ету қызметін атқарады. Міндетті резерв нормасын мезгіл-мезгіл өзгерте отырып, орталық банк коммерциялық банктердің өтімділік дәрежесін экономикалық жағдайға байланысты ең төменгі рұқсат етілген деңгейде ұстап тұрады. - ең төменгі резервтер – елдегі ақша массасының көлемін реттеу үшін орталық банк қолданатын құрал. Резервтік норманы өзгерту арқылы орталық банк коммерциялық банктердің белсенді операцияларының ауқымын (негізінен олар беретін несиелердің көлемін) және олардың депозиттік эмиссия мүмкіндігін реттейді. Несиелік мекемелер орталық банктегі міндетті резервтері белгіленген нормадан асып кеткен жағдайда несиелік операцияларды кеңейте алады. Айналымдағы ақшаның мөлшері (қолма-қол және қолма-қол емес) қажетті қажеттіліктен асып кеткен жағдайда орталық банк шегерім нормаларын, яғни орталық банкте резервте тұрған қаражаттың пайызын арттыру арқылы несиені шектеу саясатын жүргізеді. Осылайша, ол банктерді белсенді операциялар көлемін азайтуға мәжбүр етеді. Міндетті резерв нормасының өзгеруі несиелік мекемелердің табыстылығына әсер етеді. Міндетті резервтердің ұлғаюы жағдайында пайданың жоғалуы байқалады. Көптеген батыстық экономистердің пікірінше, бұл әдіс инфляцияға қарсы ең тиімді құрал ретінде қызмет етеді. Бұл әдістің кемшілігі кейбір мекемелердің, негізінен шағын депозиттері бар мамандандырылған банктердің үлкен ресурстары бар коммерциялық банктермен салыстырғанда өздерін тиімді жағдайда табуында. 2. Коммерциялық банктерді қайта қаржыландыру. «Қайта қаржыландыру» термині несиелік мекемелердің орталық банктен қаражат алуын білдіреді. Орталық банк коммерциялық банктерге несие бере алады, сондай-ақ олардың портфеліндегі (әдетте вексельдер) қайта есепке алынатын бағалы қағаздарды бере алады. Егер орталық банк қайта қаржыландыру мөлшерлемесін көтерсе, коммерциялық банктер қарыз алушыларға берілген несиелер бойынша мөлшерлемелерді көтеру арқылы оның көтерілуінен болған шығынның орнын толтыруға ұмтылады. Анау. есептік мөлшерлеменің өзгеруі коммерциялық банктердің несиелері бойынша мөлшерлемелердің өзгеруіне тікелей әсер етеді. Соңғысы орталық банктің ақша-несие саясатының бұл әдісінің негізгі мақсаты болып табылады. Инфляцияның жоғарылауы кезеңінде ресми есептік мөлшерлеменің өсуі коммерциялық банктердің несиелік операциялары бойынша пайыздық мөлшерлеменің жоғарылауын тудырады, бұл олардың төмендеуіне әкеледі, өйткені несие құны өседі және керісінше. Ресми пайыздық мөлшерлеменің өзгеруі несие секторына әсер етеді. Біріншіден, коммерциялық банктердің орталық банктен несие алуын қиындату немесе жеңілдету несиелік мекемелердің өтімділігіне әсер етеді. Екіншіден, ресми мөлшерлеменің өзгеруі коммерциялық банктік несиелердің клиенттер үшін қымбаттауын немесе арзандауды білдіреді, өйткені белсенді несиелік операциялар бойынша пайыздық мөлшерлемелер өзгереді. Орталық банк «соңғы инстанциядағы несие беруші» ретінде әрекет ететін есептік мөлшерлеме саясатын (кейде дисконт саясаты деп те атайды) жүргізеді. Ол уақытша қиындықтарға тап болған қаржылық тұрақты банктерге несие береді. Резервтік жүйе кейде ерекше жағдайларда ұзақ мерзімді несиелеуді қамтамасыз етеді. Бұл шағын банктерге олардың маусымдық ақша ағыны қажеттіліктерін қанағаттандыру үшін берілетін несиелер болуы мүмкін. Кейде қиын қаржылық жағдайға тап болған және баланстарын ретке келтіру үшін көмекке мұқтаж банктерге де несие беріледі. 3. Ашық нарықтағы операциялар. Бірте-бірте ақша-несиелік реттеудің міндетті резервтері мен коммерциялық банктерді қайта қаржыландыру саясаты (қайта қаржыландыру және міндетті резервтер) өзінің алғашқы маңызын жоғалтты, ақша-несие саясатының негізгі құралы ашық нарықтық операциялар деп аталатын орталық банк интервенцияларына айналды. Бұл әдіс орталық банктің банк жүйесінде бағалы қағаздарды сатып алу-сату операцияларын жүзеге асыруынан тұрады. Коммерциялық банктерден бағалы қағаздарды сатып алу соңғысының ресурстарын көбейтеді, сәйкесінше олардың несиелік мүмкіндіктерін арттырады және керісінше. Орталық банктер несиелік реттеудің осы әдісіне мезгіл-мезгіл өзгерістер енгізеді, олардың операцияларының қарқындылығын және олардың жиілігін өзгертеді. Ашық нарықтағы операциялар алғаш рет осы елдерде дамыған бағалы қағаздар нарығының болуына байланысты АҚШ, Канада және Ұлыбританияда белсенді түрде қолданыла бастады. Кейінірек бұл несиелік реттеу әдісі Батыс Еуропада кеңінен қолданыла бастады. 4. Ақша саласын реттеудің кейбір басқа әдістері. Орталық банк коммерциялық банктердің қызметін реттейтін экономикалық әдістермен қатар бұл салада әкімшілік ықпал ету әдістерін де қолдана алады. Оларға мыналар жатады: - Несие бойынша сандық шектеулерді қолдану. Несиелік реттеудің бұл әдісі берілген несие сомасына сандық шектеу болып табылады. Жоғарыда қарастырылған реттеу әдістерінен айырмашылығы, несиелік провизия банктердің қызметіне тікелей әсер ету әдісі болып табылады. Сондай-ақ несиелік шектеулер қарыз алушы кәсіпорындардың әртүрлі жағдайларға тап болуына әкеледі. Банктер негізінен өздерінің дәстүрлі клиенттеріне, әдетте ірі кәсіпорындарға несие береді. Шағын және орта фирмалар бұл саясаттың негізгі құрбандары болып табылады. Осы саясат арқылы банк қызметін тежеуге және ақша массасының қалыпты өсуіне қол жеткізу арқылы мемлекет іскерлік белсенділіктің төмендеуіне ықпал етеді. Сондықтан сандық шектеу әдісі бұрынғыдай белсенді түрде қолданыла бастады, ал кейбір елдерде ол толығымен жойылды. - Орталық банктің коммерциялық банктер қажетті деңгейде ұстауға міндетті әртүрлі стандарттарды (коэффициенттерді) белгілеуі. Оларға коммерциялық банктің капиталының жеткіліктілігінің стандарттары, баланс өтімділігінің стандарттары, бір қарыз алушыға шаққандағы ең жоғары тәуекел стандарттары және кейбір қосымша стандарттар жатады. Аталған стандарттар коммерциялық банктер үшін міндетті болып табылады. Сондай-ақ, орталық банк коммерциялық банктерге тиісті деңгейде ұстауға ұсынылатын факультативтік бағалау стандарттарын белгілей алады. Коммерциялық банктер банк заңнамасын, банк операцияларын жүргізу ережелерін бұзса немесе өз жұмысында акционерлердің, салымшылар мен клиенттердің құқықтарының бұзылуына әкеп соқтыратын басқа да елеулі кемшіліктер болса, орталық банк оларға қатысты неғұрлым қатаң әкімшілік шараларды қолдана алады, банктерді таратуды қоса алғанда. Коммерциялық банктерге қатысты орталық банктің әкімшілік ықпалды қолдануы жүйелі болмауы керек, тек мәжбүрлеу шаралары ретінде ғана қолданылуы мүмкін. Жоғарыда көрсетілген ақша-несие саясатының үш негізгі құралына қоса, үкімет кейде қор биржасына, тұтынушылық несиеге және үгіт-насихатқа қатысты қайталама селективті реттеуді де пайдаланады. жүктеу/скачать 51,07 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|