1675 жылдың аяғында Корольдік қоғамға «Жарықтың және түстердің теориясы» деген мемуарын жібереді. Онда тағы да жарықтың эмиссиялық теориясының толқындық теориясынан артықшылығын көрсететін пікірлерін тұжырымдады, себебі, жарық бөлшектері денелердегі және олардың төңірегіндегі эфирде тербелістер тудырады. «Біздің ойымызша, - деп жазды Ньютон, - эфир ауаға ұқсас, бірақ оған қарағанда нәзіктеу және серпімділеу, ол біртекті емес және қайсібір тұрпайы материя мен әртүрлі эфирлік сұйықтардан тұрады: мұндай әр тектілік денелердің электрлік және магниттік қасиеттері мен салмағына байланысты болуы тиіс».
1675 жылдың аяғында Корольдік қоғамға «Жарықтың және түстердің теориясы» деген мемуарын жібереді. Онда тағы да жарықтың эмиссиялық теориясының толқындық теориясынан артықшылығын көрсететін пікірлерін тұжырымдады, себебі, жарық бөлшектері денелердегі және олардың төңірегіндегі эфирде тербелістер тудырады. «Біздің ойымызша, - деп жазды Ньютон, - эфир ауаға ұқсас, бірақ оған қарағанда нәзіктеу және серпімділеу, ол біртекті емес және қайсібір тұрпайы материя мен әртүрлі эфирлік сұйықтардан тұрады: мұндай әр тектілік денелердің электрлік және магниттік қасиеттері мен салмағына байланысты болуы тиіс».
“Оптика” кітабы үш бөлімнен құралды. Біріншісінде геометриялық оптикаға кіріспе, жарықтың дисперсиясы және ақ жарықтың
құрамы; екіншісінде жұқа пластинкадағы жарықтың интерференциясы туралы мәселелер; үшіншісінде жарықтың
диффракциясы, жарықтың поляризациясы және кейбір гипотетикалық мәселелер қаралды.
Ньютонның тартылыс мәселесімен жастайынан ақ шұғылданғаны белгілі, өйткені ол 1686 жылы жазған бір хатында Кеплер заңдарынан шығарып, тартылыс күштерінің тартылатын денелердің ара қашықтығының квадратына кері пропорционал болатындығын 1686 жылы анықтады.
