Отан, туған жер тақырыбына арналған қазақ жазушыларының шығармаларынан үзінді.
Сол арада тағы бір есі кіріп, бойына қайратын жинаған Бақай батыр ақырғы өсиетін айтады.- Біз өрбіген арғы атамыз Тәңірберген қартайған шағында дүниеден өтеді де, адам аспас асқар шыңға айналған екен. Сондағы мақсаты- еліне қорған болу. Сөйтіп, төбесіне көз жетпейтін заңғар шың болып, ел шетінде тұр. Елі осы заңғарды Хан Тәңір атап кетіпті. Мен де туған жерімнің бір шетінде асу бермес мәңгілік қорған болып қалуға тиіспін.
Алма қыз және оның батыр ағалары Бақай мен Матай.
Ертегі. Толыбаев Қ. Сырлы Арал.
Қазақ – Алтай мен Атырау арасын жайлаған еркін ел еді. Айналдырған қырық – елу жылдың ішінде бүрісті де қалды. Кешегі Әз Тәуке ханның «жеті жарғысы» да ұмытылды. Заң мен мен низам онда – мұнда көшкен Болат ханның ордасымен бірге құйын – дауылдай күніне сан құбылады. Сондағы темірдей тегеурін әлі күнге дейін тек момын мен нашардың ғана иығынан арылар емес. Бытыраған шұбырынды үркен ел аядай жерде айран – асыр. Ұлы жүз ойрат боданында қалса, Сыр мен қырдың арасындағы Кіші жүз бен Орта жүз бірде ойраттың, бірде қалмақтың, бірде орыстың, бірде қызылбастың, бірде башқұрттың шабуылына ұшырауда.
Достарыңызбен бөлісу: |
