тайпалардың Үш Жүз тобынан тұратын қауымдастықтың ортақ тілі болып саналады. Жалпы қазақ тілі өзіндік ерекшеліктерімен, Үш Жүз одағы жəне жеке тайпалар бойынша айтарлықтай бір қасиеттерімен іштей жіктелмей, диалектілерге бөлінбей біртұтас тіл ретінде (монолитті тіл ретінде) қа- лыптасқан. Қазақтардың тілінде азын-аулақ жергілікті ерекшеліктер (атап айтқанда, Қазақстанның оңтүстік, солтүстік, шығыс, батыс, орталық ай- мақтарындағы жəне Қытай, Монғолия, Өзбекстан, Түркіменстан, Қарақал- пақстан, Қырғызстан, Иран, Ауғанстан, Түркия, Ресей, Еуропа т.б. шет ел- дердегі қазақтардың сөйлеу тіліндегі ерекшеліктер) орын алғанымен, олардың жазуында, əдеби тілінде ешқандай ерекшелік байқалмайды. Сондықтан да, қазақ тілі «бейдиалектілі» тілдердің қатарына жатады. Дегенмен, қазақ тілі көне тілдердің бірі ретінде, сондай-ақ жер көлемінің кеңдігіне байланысты көпте-
