зәр шығару жүйесінің инфекциясының себептерін анықтау үшін пайдаланылатын микрофлорадағы несепті егу;
креатин және несепнәр анықтамасы бүйрек жетіспеушілігін және бүйрек қызметі бұзылған дәрежесін анықтау үшін қолданылады.
Бүйректің және зәр шығару жолдарының патологиясын анықтау үшін келесі аспаптық диагностикалық әдістер көмектеседі:
Бүйрек пен зәр шығару жолдарының ультрадыбыстық диагностикасы жасушалардың, кисталардың, туа біткен кемістіктердің, деформациялардың анықталуына мүмкіндік береді
Қанттың цистоскопиясы .
Ураграфия зәр шығару жүйесінің функционалдық жағдайын анықтауға мүмкіндік береді.
Бүйрек және зәр шығару жолдарының КТ және МРТ бүйрек құрылымын, бүйрек тіндерінің қабаттарына бөлінуін анық көруге мүмкіндік береді.
Бүйрек тінінің биопсиясы гломерулонефрит диагнозын жүргізу үшін және қатерлі ісікті растау немесе жою үшін қолданылады.
Пиелонефрит
Пиелонефрит
– бүйректің табақша-түбекше жүйесінің және түтікті - интерстициальды тіндерінің бейарнамалы жұқпалы (инфекциялы) қабынуы. Пиелонефрит ғылыми мәліметтер бойынша – жедел жұқпалы респираторлы инфекциядан кейінгі өте жиі таралған ауру.
Пиелонефриттің патогенезінің звеноларына төмендегілерді жатқызуға болады:
1. Бактериурия
2. Жергілікті және жалпы иммунитеттің бұзылуы
3. Бүйректегі гемодинамиканың бұзылуы.
4. Уростаз, яғни уродинамиканың бұзылуы.
5. Рефлюкс, ол ацидоздың, эксикоздың, анемияның дамуына әсерін тигізеді, ал олар бүйректің зақымдануының экстраренальды белгілері болып есептелінеді.
Клиникалық-функциялық және басқада белгілеріне байланысты пиелонефрит екіге бөлінеді:
*Алғашқы (обструкциясыз) ПН – бүйректегі несеп пассажының ішкі және сыртқы бұзылу белгілері болмайтын ПН.
*Екіншілік (обструктивті) ПН – несеп пассажы бұзылатын бүйрек және несеп жолдарының органикалық және функциялық өзгерісі кезінде дамитын ПН.
