17-20-шы сеанстар. Бағаларды ұту және рольдік ойындар алға шығады. Агрессивті ойлар жалғасады. Ойын терапевтпен қарым – қатынас құру күшейеді. Басым эмоция қуаныш болып табылады. Бала өзі жөнінде және жанұясы жөнінде мәлімет беруді жалғастырады.
21-24-ші сеанстар.Қарым – қатынасты құруға бағытталған, сонымен қатар драматикалық және рольдік ойындар басым болады. Қайғылы жағдайларды суреттейтін ойындар саны жоғарылайды. Ойын терапиясы үдерісіндегі басқада ірі зерттеулерді Уйти (1975) жүргізді. Ол келесілерді анықтады.
1-3-ші сеанстар.Балалар көбінесе ойын терапевт олардың әрекетіне қалай қарайтынын тексереді, алаңдаушылықтың жоғары деңгейін көрсетеді және вербальді, вербальді емес және ізденуші ойындық әрекеттерді жүзеге асырады.
4-6-шы сеанстар.Қызығушылық, зерттеушілік белсенділік төмендейді. Бұл уақытта агрессивтік ойындар, дауыстық эффекттер жоғары шекке жетеді.
7-9-ші сеанстар. Агрессивтік ойындар түбегейлі жоғалады, керісінше творчестволық ойындар, қуанышты жеткізу және үй, мектеп, өз өмірінің басқада жақтары жөніндегі вербальді ақпараттар кульминацияға жетеді.
