Факультет: Педагогика-Психология



Дата14.05.2022
өлшемі224,53 Kb.
#143376
Байланысты:
Конфликтологияның ғылыми пән ретінде даму тарихы. Конфликтологияның салалары.


Қазақстан Республикасы
Білім және Ғылым министрлігі
Қазақ Ұлттық Қыздар Педагогикалық Университеті
Факультет:Педагогика-Психология
Мамандық:Психология



Тақырыбы: Конфликтологияның ғылыми пән ретінде даму тарихы. Конфликтологияның салалары.
Орындаған:Құдайбергенова Жанерке
Тексерген: Абдраманова Динара Ермаханбетовна

Адам басынан өткерген қайшылықтар, қақтығыстар, дағдарыстар, бір жағынан, тұлға мен қоғамның дамуының қайнар көзі болса, екінші жағынан, өлімнің негізгі себебі болып табылады.


Конфликтология – қақтығыстардың пайда болу, даму және аяқталу заңдылықтары, сондай-ақ оларды басқару туралы ғылым, т.б. оларды шешудің принциптері, әдістері мен тәсілдері.
Конфликт – тараптардың, пікірлердің, күштердің қақтығысы сияқты бір тәсіл, т.б. айтарлықтай кең. Басқа көзқарас қақтығысты қарама-қарсы бағытталған мақсаттардың, мүдделердің, позициялардың, пікірлердің немесе қарсыластардың немесе өзара әрекеттесу субъектілерінің көзқарастарының соқтығысуы ретінде түсіну болып табылады.
Қақтығыстың маңызды белгілерінің қатарына мыналар жатады:

  • Кез келген қарама-қайшылық;

  • Оның субъектілерінің қарсылығы;

  • Теріс эмоцияларды бастан кешіру.

Жағымсыз эмоцияларға қарсы тұру және бастан өткеру жиынтығы әлеуметтік шиеленіс деп аталады, ол сандық (тұрақсыздандыратын факторлар мен жағдайлар санының артуы) және сапалық (субъектілер арасындағы күту мен қарым-қатынас мазмұнында) қарым-қатынастар мен өзара әрекеттесу деңгейінде көрінеді.
Конфликтологияның ғылым ретіндегі негізгі міндеттері:
1. Арнайы конфликтологияның пәні болып табылатын әртүрлі сипаттағы қақтығыстардың негізгі қолданбалы аспектілерін зерттеу;
2. Математикалық модельдер мен компьютерлік технологияларды кеңінен тарта отырып, қақтығыстар мәселесімен айналысатын ғылымның әртүрлі салаларына қатысты ақпаратты зерттеу және біріктіру;
3. Қақтығыстардың дамуын бақылау және диагностикалау жүйелерін және оларды шешу нұсқаларын әзірлеу;
4. Конфликт ұғымының өзі пәні мен мазмұнын анықтау;
5. Қақтығыстардың пайда болу себептерін, көздерін және шарттарын талдау, олардың өзара тәуелді қатынастарды ұйымдастыру деңгейіне әсері;
Негізгі және қолданбалы сипаттағы конфликтологияның мақсаттары мен міндеттерін орыс ғалымдары А.Я.Анцупов пен А.И.Шипилов барынша толық ашқан.
Конфликтология зерттеу объектісі мен пәні анықталып, негізгі мақсаттары мен міндеттері тұжырымдалып, өзіндік конфликтологиялық категориялық аппараты қалыптасқан кезде ғылыми білімнің дербес саласы бола алды. Сонымен бірге, конфликтология әлі де ғылыми танымның пәнаралық саласы болып қала беретінін ескеру қажет. Ол адамдардың өзара әрекеттесуінің әртүрлі салаларында туындайтын қақтығыстармен жұмыс істеу тәжірибесін сипаттауға, зерттеуге және дамытуға теориялық, әдіснамалық және әдістемелік тәсілдерді біріктіреді.

Конфликтологияның ғылым ретіндегі негізгі категорияларына мыналар жатады: конфликт, консенсус, конфронтация, конфронтация, конфликттік жағдай, инцидент, интрига, медиация (медиация), конфликтогендер, ымыраға келу, жалтару, т.б.


Объектісі, пәні, категориялық (концептуалды) аппараты туралы шешім қабылдап, конфликтологияны ғылым ретінде анықтау қажет. Қазіргі конфликттік ғылымда олар өте көп, олар таза теориялықтан практикалық. Бұл, бір жағынан, оның мәртебесі туралы жалпы қабылданған түсінік әлі қалыптаспағанымен, екінші жағынан, қазіргі заманғы конфликтология қолданбалы ғылыми пән бола отырып, сонымен бірге бір сала болып табылады. қақтығыстардың алдын алу және шешу бойынша практикалық жұмыс.
Конфликтология пәні туралы ең жалпы түсінікті «конфликтология» сөзінің этимологиясы – қақтығыстар туралы ғылым береді. Дәлірек ұсынуды келесі анықтамадан алуға болады:
Конфликтология қақтығыстың табиғаты, даму себептері мен динамикасы, оның алдын алу, реттеу және шешу әдістері мен құралдары туралы ғылым.
Конфликтологияның объектісі: Конфликт әлеуметтік-психологиялық құбылыс ретінде.
Конфликтология пәні: Әлеуметтік табиғаты, түрлері, шиеленістердің даму динамикасы, оның алдын алу және шешу жолдары, әдістері мен құралдары.
Конфликтология ғылым ретінде күрделі, бір мезгілде теориялық және практикалық (қолданбалы) бағытқа ие.
Конфликтологияның теориялық бағыттылығы оның конфликттің объективті және субъективтік сипатын, олардың пайда болу себептері мен ағым формаларын, даму динамикасын, оны шешу жолдары мен тәсілдерін зерттейтіндігімен түсіндіріледі.
Тәжірибелік бағыттылық оның: шиеленістерді тануға және олардың алдын алу үшін тиісті шараларды қабылдауға көмектесетінімен байланысты;
әлеуметтік өмірдің күрделілігін жақсырақ бағдарлауға, жанжалды жағдайларда оңтайлы шешімдерді табуға мүмкіндік береді;
нақты жанжалдардың алдын алу және конструктивті шешу бойынша нақты ұсыныстар әзірлейді.
Конфликтологияның негізгі функциялары:

  • Теориялық;

  • когнитивтік;

  • Қолданылған.

Конфликтологияның теориялық қызметі – конфликтті әлеуметтік-психологиялық құбылыс ретінде зерттеу, оның жалпы теориясын дамыту.
Танымдық функция қақтығыстың табиғаты, оның пайда болу себептері, даму динамикасы, конструктивті және деструктивті функциялар, алдын алу және шешу әдістері мен әдістері туралы біліммен қаруланудан тұрады.
Қолданбалы – конструктивті өзара әрекеттесу аясында жанжалдарды болжауда, әртүрлі салалардағы әртүрлі деңгейдегі нақты қақтығыстарды шешуде, конструктивті өзара әрекеттесу шеңберінде жанжалдасушы тараптар арасындағы тепе-теңдікті сақтауда.
Айта кету керек, 1960 жылдардың ортасынан бастап әлемде мамандық пайда болды - конфликтолог. Оның өкілдері келіссөздердің барлық дерлік процестеріне қатысады. АҚШ-та осы саланың мамандары дайындалып, жанжалдарды шешуде медиация (медиатор) қызметін көрсететін фирмалар желісі пайда болды. Көптеген мемлекеттерде кәсіби медиаторлар азаматтық дауларды соттан тыс шешу (шешу) үшін соттарда ресми түрде жұмыс істейді, бұл азаматтық талаптарды қарау бойынша соттарға түсетін жүктемені айтарлықтай азайтты.
Конфликтология белгілі бір әдістемені, сәйкес әдістердің жиынтығын пайдаланады.
Конфликтологияның әдіснамалық негізі қақтығысты әлеуметтік-психологиялық қайшылықтың бір түрі ретінде түсіну болып табылады.
Соңғы жылдары қақтығыстар мен жанжал мінез-құлқын диагностикалаудың заманауи әдістерін, әдістері мен әдістерін әзірлеуге және ғылыми негіздеуге қызығушылық артқанын атап өткен жөн. В.А. Ядов, В.К.Кузьмин және В.Е. Семенова, Н.В. Гришина, Н.И. Леонова және т.б.


Қолданылған әдебиеттер:


  • Конфликтология .оқу құралы / М. П. Оспанбаева, А. Т. Абдрахманова

  • Конфликтология кітабы (Анатолий Анцупов, Анатолий Шипилов).


Достарыңызбен бөлісу:




©www.engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет