Гипоталамус ОЖЖ-ден келетін сигналдарды қабылдайды және біріктіреді. Осы сигналдарға жауап ретінде гипоталамус либериндер мен статиндер деп аталатын рилизинг факторларын бөледі. Химиялық табиғаты бойынша олар қысқа пептидтер болып табылады(аминқышқылдарының 3-40 қалдықтары).
Либериндер мен статиндер қанға бөлінбейді, порталдық капиллярлар жүйесі арқылы гипофизге жетеді және сол жерде гипофиз гормондарының түзілуі мен секрециясын реттейді. Либериндер ынталандырады, ал статиндер бұл процестерді тежейді.
СТГ ағза өсу үшін қажет. Бұл әсер соматомедин деп аталатын ИФР-1 (инсулинге ұқсас өсу факторлары – I және II) арқылы іске асады. Ол бауырда қалыптасады және құрылымы проинсулинге ұқсас
Белоктар алмасуы. СТГ аминқышқылдарының жасушаларға тасымалдануын және олардан ақуыз түзілуін ынталандырады. Нәтижесінде оң азотты баланс қалыптасады. РНҚ мен ДНҚ синтезі күшейеді, сондықтан СТГ анаболикалық гормондарға жатады.
Көмірсулар алмасуы-СТГ инсулин антагонисті, (яғни қандағы глюкозаны жоғарылатады). Гипергликемия пайда болады
Липидтердің алмасуы. СТГ әсерінен деподан липидтердің шығарылуы және олардың бауырда тотығуы күшейеді