Электр энергетикасы — энергетиканың басты құрастырушысы, оның басты міндеті — электр энергиясының тұтынушыларын электрлік энергиямен жабдықтау үшін электр энергиясын тиімді жолмен өндіру, тарату және үлестіру.
Бұл сала кез келген елдің әлеуметтік және эконономикалық дамуының маңызды бөлігі, себебі электр энергиясының энергияның басқа тасымалдаушыларынан көрі бірқатар ерекшеліктері бар: үлкен қашықтыққа таратудың, тұтынушылар арасында үлестірудің және энергияның басқа түрлеріне (механикалық, жылулық, химиялық, жарықтық және басқа да…) түрлендірудің салыстырмалы жеңілдігі.
Электрлік энергияның маңызды өзгешілігі — оны бір уақытта өндіріп, сол уақытта тұтынуға болаты.
Электр тарату желілері (ЭТЖ) арқылы бір-бірімен және тұтынушылармен біріктірілген электрлік станциялар электрлік жүйелерді құрайды.
Тарихы
Электр энергиясы ұзақ уақыт бойы тек эксперименттердің нысаны болды және практикалық қолданылмады.ХІХ ғасырдың екінші жартысында электр энергиясын пайдаланудың алғашқы әрекеттері жасалды, пайдаланудың негізгі бағыттары жаңадан ойлап табылған телеграф, гальванотехника, әскери техника болды (мысалы, электр қозғалтқыштары бар кемелер мен өздігінен жүретін машиналар жасау әрекеттері болды; электр сақтандырғышы бар шахталар жасалды). Электр энергиясының көзі алдымен гальваникалық элементтер болды.Электр энергиясының жаппай таралуындағы маңызды жетістік электр энергиясының электр машиналарының көздері — генераторлардың ойлап табылуы болды. Гальваникалық элементтермен салыстырғанда генераторлар үлкен қуат пен пайдалы ресурстарға ие болды, айтарлықтай арзан болды және өндірілген токтың параметрлерін ерікті түрде орнатуға мүмкіндік берді. Генераторлардың пайда болуымен алғашқы электр станциялары мен желілері пайда бола бастады (бұған дейін энергия көздері оны тұтыну орындарында болған) — Электр энергетикасы жеке салаға айналды.Тарихтағы алғашқы электр желісі (қазіргі мағынада) 1891 жылы жұмыс істеген Лауфен — Франкфурт желісі болды. Желінің ұзындығы 170 км, кернеуі 28,3 кВ, берілетін қуаты 220 кВт[3].
