Ол ішетін су. Ол дәрі жасауға жарамсыз болып саналады. Ол иіссіз дәмсіз болуы тиіс. - Метил спирті немесе ағаш. Иісі этил спиртіне ұқсас. Күшті у: 15-20 мл өлтіреді. Сумен арластырылады.
- Изопропилоды спирт. Улы.
- Ацетон. Сумен және органикалық ерітінділермен араластырылады.
- Сірке қышқылы. Сумен, спиртпен, эфирмен араластырылады.
- Бензиндер. Ең басты ерекшелігі – тез ұшпалы және тез жанғыш.
- Хлороформ. Спиртпен, эфирмен, бензинмен араласады.
- Дихлорэтан. Спирпен, эфирмен араласады. Буымен дем алса улы.
- Биофармация дегеніміз дәрілік заттардың ағзаға тигізетін әсерін зерттейтін ғылым саласы.
- Ол дәрілердің физикалық химиялық қасиеттірін зерртеп, адам немесе жануар ішке қабылдағаннан кейін қандай әсер беретінін анықайды.
- Қазіргі кезде барлық зерттелетін дәрілік формалар биофармацевтикалық салада қаралады. Биофармацияның ең басты мақсаты – ол дәрілік заттардың ағзаға емдік қасиетін арттыру және жанама әсерін азайту болып табылады.
Еріткіштерге қойылатын қауіпсіздік талаптары. - Көптеген еріткіштер физиологиялық белсенді және органикалық өртенгіш, атылғыш болып келеді.
- Хош иісті көмірсілар, аминдер, кетондар концентрация кезінде байыпты улануға және неше түрлі тері ауруларын әкеліп соғады (дерматит, ісік). Сондықтан еріткіштермен жұмыс жасау барысында техникалық қауіпсіздіктерді қатаң ұстау керек.
Қорытынды - Дәрілік формалар технологиясы жас ғылым. Тек 1924 ж. ол эмпирикалық білім болуды қойып ғылымға айналды. Содан бастап белсенді зеррттеу басталды. Біздің елде биофармацевтикалық сұраққа қатты көніл бөледі.
- Егер талапқа сәйкес дәрілік формасы берілмесе, бірде бір дәріні қолдануға рұқсат етілмейді.
- Қазіргі таңда сұйық дәрілік формалар дәріханалық рецептурада бірінші орын (45-50%) алып тұр. Көптеген сұйық дәрілер зауыттық жағдайда шығарылады. Еріткіштер ең маңыздысы болып келеді. Көптеген жаңа ашылған дәрілік заттар суда ерігіштігі өте нашар болып келеді, сондықтан бұл салада күшті еріткіш табуда мамандар терең жұмыс жасауда.
- Дәріханалық технологияда сұйық дәрілік формалар жиі қолданыста.
Пайдаланған әдебиеттер: - 1. Райхардт К., Растворители и эффекты среды в органической химии. К. Райхардт -М. Мир, 1991-763 с.
- 2. Райхардт К. Растворители в органической химии. К. Райхардт- Л. Химия, 1973- 150 с.
- 3. Днепровский А.С.,. Теоретические основы органической химии. Днепровский А.С.,Темникова Т.И -Л.: Химия, 1991-560 с.
- 4. Фиалков Ю.Я. Растворитель как средство управления химическим процессом. Фиалков Ю.Я- Л.: Химия, 1990-283 с.
- 5. Агажданян Н.А. Резервы нашего организма. Агажданян Н.А., Катков А.Ю М.: Знание, 1990-340с.
- 6. Краснюк И.И. Фармацевтическая технология .Учебник для студентов высших учебных заведений Краснюк И.И., Валевко С.А., Михайлова Г.В.-М.:изд.центр Академия,2006-592с
- 7. Одрит Л., Неводные растворители, пер. с англ. Одрит Л., Клейнберг Я.- М [б.м.]., 2001-150с
Достарыңызбен бөлісу: |
