Әшірбек. Сәлеметсіз бе, ата.
Шаншар атай (Санатбайдың қуланып тұрғанын түсіне қояды). Қарай көріңдер-ей! Байқаймын, қу тілді бала болатын түрің бар-ау өзі. Қу тілдінің әркез көңілі тоқ, көп қақсағанмен, қайырымы жоқ. Сен мұны әлі күнге дейін білмейді екенсің ғой, соның үшін сенен екі шертпек аламыз. Әпкел бері басты. (Санатбай басын тосады. Шаншар атай Санатбайдың басын екі тізесінің арасына қысып алады). Бисмилла. Бір. Бұл безілдеген тілің үшін. Екі. Ендігәрі мұны біліп жүруің үшін.
Санатбай. Ата, ана шартыңызда безілдеген тілің үшін деген де бар ма еді?
Әшірбек (Санатбайды бүйірінен түртіп қалып). Қысқарт тіліңді!
