| «өмірдің мәні»
деген ұлы философия алдыңғы орынға шықты.
Бұл сұраққа Ү-ІҮ ғасырларда қайсыбір ойшылдар «ӛмірдің мағынасы
барынша рахат кӛру», деп жауап берді. Қолыңнан келсе, қонышыңнан бас.
Амалын тапсаң азаптан қаш та, жеңіл жолмен бұл ӛмірдің ләззатын сорып
жата бер. Бұл кӛзқарасты ғылымда «гедонизм» деп атайды. Гректің «хедоне»
«рақат, ләззат» деген сӛзінен шыққан. Ең қызығы бұл кӛзқарас ӛте ӛміршең
болып шықты. Күні қазіргіге дейін ӛмірдің мәнін осылай кері түсіндіретін
саяз адамдар қоғамда жетіп артылады. Кейін келе дін әсері әлсіреп,
утилитаризм деген этикадағы тың бағыт, жаңа «ауру» пайда болды. Бұл
қолмен ұстап, кӛзге кӛретін заттарды бағалап, соларға табынаудан барып
шыққан мәдениет. Бұл ағымның негізгі қозғаушы күші — коммунизм. Яғни
кӛзге кӛрінетін нәрселерді ғана бағалап, сол үшін адам бар ӛмірін арнауы
керек. Жалпы осы мақсатқа жету үшін барлығынан тайсалмауға болады.
Тіпті коммунистер кӛздеген мақсатқа жету жолында бұқара халықты
құрбандыққа шалса да түк етпейді деп санайды. Юлий Шрейдер атты
философ «утилитаризм — барлық абсолютті нәрселерден уақытша ғана ӛмір
сүретін жетістіктерді жоғары бағалайтын болғандықтан, этиканы түбінен
шірітіп құртады» деп есепетейді. Бұл ілім қоғамға үстем болғанда, ненің
дұрыс, ненің бұрыс екенін санаулы ғана адам сұрыптап беріп отырады. Ал,
қалған бұқара халық солармен айтқанымен жүріп-тұруы керек.Шыны керек,
бұл
Достарыңызбен бөлісу: | 
