Нанотехнология дамуының негізгі кезеңдері Нанотехнологияның дамуының негізгі кезеңдері 1931жыл Нобель сыйлығының лауреаты Ричард Фейнман «Төменде көп орын бар: физиканың жаңа әлеміне шақыру»



Дата08.11.2023
өлшемі3,45 Mb.
#190138
түріЛекция
Байланысты:
Вред и польза наноэ
razrabotka-tehnologii-ledentsovoy-karameli-s-ispolzovaniem-vodoroslevogo-otvara

МӨЖ
Нанотехнология дамуының негізгі кезеңдері

Нанотехнологияның дамуының негізгі кезеңдері


1931жыл
Нобель сыйлығының лауреаты Ричард Фейнман «Төменде көп орын бар: физиканың жаңа әлеміне шақыру» атты лекциясында
1959 жыл
1974 жыл
Жапон ғалымы Норио Танигучи заттарды өңдеу мәселелерін талқылау кезінде «нанотехнология» терминін енгізді.
1981 жыл
1981 Герд Бинниг пен Генрих Рорердің сканерлеуші ​​туннельдік микроскопты жасауы
1986 жылы
Фуллерендердің болу мүмкіндігін алғаш рет жапон ғалымдары Эйджи Осава мен Зеншо Йошида болжаған.
1970 жылы
Американдық физик Эрик Дрекслер «Жаратылу машиналары: нанотехнология дәуірінің келуі» атты кітабында молекулалық роботтар тұжырымдамасын енгізді
Неміс физиктері Макс Нолл мен Эрнст Руска нанообъектілерді зерттеуге мүмкіндік беретін электронды микроскопты жасады
  • Наноөлшемді объектілерді жүйелі түрде зерттеу 19 ғасырда, яғни 1856-1857 жж. Ағылшын физигі Майкл Фарадей нанодисперсті алтынның коллоидты ерітінділерінің және оның негізіндегі жұқа қабықтардың қасиеттерін алғаш зерттеген.
  • ХХ ғасырдың бірінші жартысында нанообъектілерді зерттеу әдістемесі дүниеге келді және дамыды.
  • 1928 жылы жақын өрістік оптикалық микроскоптың конструкторлық диаграммасы ұсынылды.
  • 1932 жылы алғаш рет трансмиссиялық электрон жасалды, ал жылы
  • 1938 ж. – сканерлеуші ​​электронды микроскоп.
  • 20 ғасырдың екінші жартысында. наноқұрылымдар мен наноқұрылымдық материалдарды өндіру мен қолданудың іргелі ғылыми-технологиялық негізі қалыптаса бастады.

1959 жылы американдық физик және Нобель сыйлығының лауреаты Ричард Фейнман «Төменде көп орын бар: физиканың жаңа әлеміне шақыру» атты лекциясын оқыды, ол алғаш рет наноөлшемді бөлшектер мен құрылғыларды жасау мүмкіндігін қарастырды. Ғалым: «Қазір біз табиғат бізге ұсынып отырған атомдық құрылымдарды пайдалануға мәжбүрміз», - деді. Ол әрі қарай: «Бірақ, негізінен, физик кез келген затты берілген химиялық формула бойынша синтездей алады», - деп қосты.

1959 жылы американдық физик және Нобель сыйлығының лауреаты Ричард Фейнман «Төменде көп орын бар: физиканың жаңа әлеміне шақыру» атты лекциясын оқыды, ол алғаш рет наноөлшемді бөлшектер мен құрылғыларды жасау мүмкіндігін қарастырды. Ғалым: «Қазір біз табиғат бізге ұсынып отырған атомдық құрылымдарды пайдалануға мәжбүрміз», - деді. Ол әрі қарай: «Бірақ, негізінен, физик кез келген затты берілген химиялық формула бойынша синтездей алады», - деп қосты.


1972 жылы жақын өрістік оптикалық микроскоп жасалды. 1981 жылы Цюрихтегі IBM филиалында жұмыс істейтін ғалымдар Герд Бинниг пен Генрих Рорер сканерлеуші ​​туннельдік микроскоптың дизайнын ұсынды. Кейінірек, 1986 жылы олар туннельдік микроскопты сканерлеудегі жұмыстары үшін физика бойынша Нобель сыйлығымен марапатталды. Сол 1986 жылы олар атомдық күш микроскопын жасады.
  • 1974 жылы жапон ғалымы Норио Танигучи заттарды өңдеу мәселелерін талқылау кезінде «нанотехнология» терминін енгізді. 1981 жылы американдық ғалым Г.Глейтер алғаш рет «нанокристалдық» анықтамасын қолданды. Кейінірек материалдарды сипаттау үшін «наноқұрылымдық», «нанофаза», «нанокомпозит» т.б сөздер қолданыла бастады.
  • 1986 жылы американдық физик Эрик Дрекслер биологиялық модельдерге негізделген «Жаратушы машиналар: нанотехнология дәуірінің келуі» атты кітабында молекулалық роботтар тұжырымдамасын енгізді, сонымен қатар ұсынылған «төменнен жоғары» нанотехнология стратегиясының идеяларын әзірледі. Бұл бағытты күшейтудің күшті ынталандыруы түбегейлі жаңа көміртекті наноматериалдарды жасау болды. Ұзақ уақыт бойы көміртектің тек екі полиморфы бар деп есептелді: графит және алмас. Алайда, белгілі болғандай, бұл элементтің полиморфты түрленуінің шектері мұнымен шектелмейді, бұл олардың құрылымы мен қасиеттері бойынша өте ерекше болып табылатын фуллерендер мен көміртекті нанотүтіктерден көрінеді.

Фуллереннің болу мүмкіндігін алғаш рет 1970 жылы жапон ғалымдары Эйджи Осава мен Зеншо Йошида болжаған болатын.

Фуллереннің болу мүмкіндігін алғаш рет 1970 жылы жапон ғалымдары Эйджи Осава мен Зеншо Йошида болжаған болатын.

1973 жылы ресейлік зерттеушілер Дмитрий Бочвар мен Елена Гальперн мұндай молекуланың алғашқы теориялық кванттық химиялық есептеулерін жасап, оны дәлелдеді.

1985 жылы фуллерендер алғаш рет синтезделді. Бұған ағылшын ғалымы Гарольд Крото мен американдықтар Роберт Кёрл, Ричард Смолли қол жеткізіп, 1996 жылы Нобель сыйлығының лауреаты атанды.

Көміртекті нанотүтіктерді 1991 жылы жапон ғалымы Сумио Идзима ашқан. Фуллерендер мен көміртекті нанотүтіктер ашылғаннан бері олардың құрылымы мен қасиеттерінің әдеттен тыс табиғатына байланысты көптеген зерттеушілердің назарын аударды.

1990 ж. Бір атомды манипуляция.

  • 1990 ж. Бір атомды манипуляция.
  • 1994 Нанотехнологиялық әдістерді өнеркәсіпте қолданудың басталуы.
  • 1998 жыл Голланд физигі Сиез Деккер нанотехнологияға негізделген транзистор жасады.
  • 1999 Америкалық физиктер Джеймс Тур мен Марк Рид бір молекуланың молекулалық тізбектер сияқты әрекет ететінін анықтады.
  • 2000 жыл. АҚШ әкімшілігі Ұлттық ұйымды құруды қолдады
  • 2001 жыл. Бұқаралық ақпарат құралдары нанотехнологияны «жыл серпілісі» (Science) және «перспективалы жаңа идея» (Forbes) деп атады.
  • Қазіргі уақытта нанотехнологияға қатысты «жаңа өнеркәсіптік революция» термині мерзімді түрде қолданылады.
  • Нанотехнологиялық бастамалар. Нанотехнологиялық зерттеулер мемлекет тарапынан қаржыландырылды. Содан кейін федералды бюджеттен 500 миллион доллар бөлінді.


Достарыңызбен бөлісу:




©www.engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет