оңашатәуелдеу дей міз. Ал бір не бір не ше зат тың бір не ше кі сі ге
тән еке нін біл ді ре тін тәу ел дік жал ғау лы сөз дер ді
ортақ тәуелдеу дей міз. Зат тар
адам ға, өсім дік ке, жан-жа ну ар ға, ме ке ме лер ге, ұй ым дар ға, мем ле кет ке, ха лық қа,
ұлт қа, т.б. тәу ел де не бе ре ді.
Тәу ел дік жал ғау лы сөз ілік сеп тік жал ғау лы сөз бен бай ла ны сып тұ ра ды. Мы са лы:
қа- зақ тың же рі, кі тап тың бе ті, ағаш тың жа пы ра ғы, си ыр дың сү ті. Ілік жал ғауы кей де
тү сіп қа лып та ай ты ла ды. Мы са лы:
қа зақ тың же рі – қа зақ же рі. Кей де ілік сеп тік жал ғау лы сөз ай тыл май, тәу ел дік жал ғау лы сөз дің өзі ға на ай ты ла ды.
Мы са лы:
өле ңің ді оқы дым, тала бың жақ сы екен. Біз дің, сіз дің есім дік те рі не тір кел ген сөз дің тәу ел дік жал ғауы кей де тү сі рі ліп ай ты ла ды.
Мы са лы:
біз дің ауы лы мыз – біз дің ау ыл; сіз дің ауы лы ңыз – сіз дің ау ыл. 4. Үл гі ні не гіз ге алып, мә тін дер ден тәу ел дік жал ғау лы сөз дер дің үн дес тік за ңы на сәй-
кес ор фог ра фия лық нор ма сын анық тап жа зың дар.
л гі: Ма дайы – жу ан әуез бен ай тыл ан, со ы ды бы сы н ді дау ыс сыз ды бы сы на ая тал ан сөз, оан ІІІ жа тәу ел дік жал ауы ны жу ан т рі жал ан ан.
