Реферат Пәні: Философия


-2023 жылдардағы халық санының динамикасы



бет4/4
Дата08.12.2023
өлшемі64,18 Kb.
#195846
түріРеферат
1   2   3   4
Байланысты:
Реферат 12апта
Философия кесте
1950-2023 жылдардағы халық санының динамикасы

1950

1951

1952

1953

1954

1955

1956

1957

1958

1959

8 091 600

8 131 000

8 342 000

8 516 000

8 737 000

8 892 000

8 971 000

9 065 000

9 169 000

9 294 700

1960

1961

1962

1963

1964

1965

1966

1967

1968

1969

9 754 800

10 236 000

10 723 000

11 192 000

11 449 000

11 771 000

12 047 000

12 323 000

12 588 000

12 800 000

1970

1971

1972

1973

1974

1975

1976

1977

1978

1979

13 009 000

13 211 000

13 430 000

13 637 000

13 847 000

14 063 000

14 209 000

14 349 000

14 501 000

14 685 000

1980

1981

1982

1983

1984

1985

1986

1987

1988

1989

14 858 000

15 053 000

15 253 000

15 452 000

15 648 000

15 842 000

16 028 000

16 244 000

16 332 000

16 537 000

1990

1991

1992

1993

1994

1995

1996

1997

1998

1999

16 690 000

16 793 000

16 964 000

16 986 000

16 942 000

16 679 000

16 544 000

15 993 000

15 804 000

15 000 000

2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

2009

14 900 000

14 800 000

14 851 100

14 866 900

14 951 200

15 074 767

15 219 291

15 396 878

15 571 506

15 776 492

2010

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

2018

2019

16 204 617

16 441 959

16 675 392

16 911 911

17 165 239

17 417 447

17 870 957

18 226 000

18 557 337

18 895 567

2020

2021

2022

2023



















19 131 779

19 479 552

19 703 159

20 000 000



















Халық санақтары:
1999 жылғы Қазақстандағы халық санағы 1989 жылғы КСРО-ның Бүкілодақтық халық санағынан тура 10 жыл өткен соң ақпан айында өтті. Тәуелсіздік алғаннан кейінгі алғашқы халық санағы 1999 жылдың 25 ақпаны мен 4 наурызы аралығында өтті. 2000 жылдың аяғында елдің алғашқы санағының негізгі нәтижелері жарияланды. 1999 жылғы халық санағының қорытындысы бойынша Қазақстан Республикасының халық саны 14.953,1 мың адамды құрады, республикада ресми түрде 16,4 млн адам тұрған 1989 жылғы Бүкілодақтық халық санағы деректерімен (16.199,2) салыстырғанда 1.246,1 мың адамға (7,7% - ға) қысқарды.
2009 жылғы Қазақстандағы халық санағы егемендік алғаннан кейінгі екінші, Қазақстан Республикасының Халық санағы. 2009 жылғы 24-25 ақпан аралығында өткізілді. Санақтың алдын ала ресми нәтижелері 2010 жылғы 4 ақпанда Қазақстан мемстатының сайтында жарияланды. 2009 жылғы халық санағының қорытындысы бойынша Қазақстан Республикасының халық саны 16.004,8 мың адамды құрады, 1999 жылғы халық санағымен салыстырғанда 1.022,9 мың адамға (6,8% - ға) ұлғайды. Санақтың күтпеген нәтижелерінің бірі қала халқының үлесінің 56,3% - дан 52,0% - ға дейін күрт төмендеуі және ауыл халқының үлесінің тиісті өсуі болды. Ал 2011 жылдың 1 қаңтарына 16 441 959 адамды құрады. 2010 жылдың басында халық саны 16 204 617 адам болатын[4]. Оның ішінде, 8763,9 мың (57,3%) адамды қалалық тұрғындар, 7537,5 мың адамды (42,7%) ауылдық тұрғындар құрап отыр.
2021 жылғы Қазақстандағы халық санағы егемендік алғаннан кейінгі үшінші, Қазақстан Республикасының Халық санағы. Санақтың қысқаша нәтижелері 2022 жылдың 1 қыркүйегінде Ұлттық статистика бюросының сайтында жарияланды. 2021 жылғы халық санағының қорытындысы бойынша Қазақстан Республикасының халық саны 19 186,0 мың адамды құрады, 2009 жылғы халық санағымен салыстырғанда 3 176,4 мың адамға (19,8% - ға) ұлғайды.

1



Китай

1 465 604 324

2



Индия

1 441 705 640

3



Соединенные Штаты Америки (США)

339 807 186

4



Индонезия

285 854 523

5



Пакистан

237 179 716

6



Нигерия

225 506 493

7



Бразилия

219 401 827

8



Бангладеш

171 651 920

9



Россия

146 136 231

10



Мексика

135 216 163

11



Япония

126 087 248

12



Эфиопия

125 113 836

13



Филиппины

115 699 060

14



Египет

110 242 564

15



Вьетнам

101 191 408

16



Конго, Демократическая Республика

99 540 895

17



Турция

89 514 948

18



Иран

87 640 291

19



Германия

83 856 294

20



Таиланд

70 740 634

2. Демографиялық саясат
Демографиялық саясат - [ көне грекше: demos - халық, көне грекше: graphio - жазу] - елдегі және аймақтағы халық санын реттеуге бағытталған мемлекеттің ішкі саясатының бір саласы. Халық саны - кез келген елдің дамуының аса маңызды факторы. Сондықтан мемлекет бұл саладағы мәселелерге көз жұмып, елемей қоя алмайды. Ол әлде халық санының өсуіне жағдай тудырады немесе оны қандай да бір жолдармен шектейді, әлде бұл мәселеге нақтылы араласпай, оның табиғи жолмен реттелуін бақылайды. Нақтылы негізделген Демографиялық саясат жүргізу үшін, әдетте, жүйелі түрде халық санағы жүргізіліп отырады. Демографиялық саясат шеңберінде халық құрамы мен құрылымы, өсуі мен өлімі, оның жұмысбастылығы, көші-қон мәселелері шешіледі. Белсенді Демографиялық саясат жүргізу дамыған және дамушы елдерге бірдей өзекті әрі маңызды болып табылады. Көптеген дамушы, әсіресе, халық саны көп елдерде қазіргі адамдардың өмір сүру деңгейі одан әрі құлдырап кетпеуі үшін адамның табиғи өсімін шектеуі, ал, дамыған елдерде керісінше, бала тууға ынталандыру шаралары жүзеге асырылады.
Демографиялық саясат әртүрлі кешенді шараларды қолданады:
экономикалық (ақысы төленетін демалыс және бала туған кезден әртүрлі жәрдемақылар, баланың санына, жасына, отбасы жағдайына қарамай жәрдемақылар тағайындау; қарыздар, несиелер, салықтық және тұрмыс, үй жеңілдіктерін беру және т.б.);
әкімшілік-құқықтық (заңнамалық актілер, реттелетін некелер, ажырасу, отбасындағы балалардың жағдайы, алименттік төлем міндеттері, ана мен бала денсаулығын сақтау, жасанды түсік және бала көтеруден сақтану құралдарын қолдану, жұмысқа жарамсыздарды әлеуметтік қамтамасыз ету, жұмысбастылық жағдайлары, жұмыс істейтін әйел-аналардың еңбек тәртібі, ішкі және сыртқы көші-қон және т.б.);
қоғамдағы нақтылы демографиялық климатты қалыптастыруға, демографиялық мінез-құлықтың қоғамдық пікірді, ережелерді, стандарттарды қалыптастыруға бағытталған тәрбиелік және насихаттық шаралары.
Бала тууды арттыру: билік жас отбасыларға материалдық жәрдемақы беру, бала тәрбиесінің жағдайын жақсарту және отбасыларды қолдауға бағытталған басқа да шаралар сияқты туу деңгейін ынталандыру үшін шаралар қабылдауда.
Демографиялық қартаюмен күресу: елдегі орташа өмір сүру ұзақтығының артуына байланысты белсенді және сау қартаюға жағдай жасауға, сондай-ақ қарттарды қолдауға баса назар аударылады.

Көші-қон саясаты: Елеулі көші-қон ағындарын ескере отырып, Қазақстанда көші-қонды басқаруға және көшіп-қонушыларды интеграциялауға бағытталған саясаттар жүргізілуі мүмкін.


Білім беру және ақпараттық жұмыс: демографиялық жағдайды өзгерту үшін халық арасында білім беру жұмысы да маңызды. Отбасын жоспарлаудың, ана мен баланың денсаулығына қамқорлық жасаудың маңыздылығы туралы, сондай-ақ басқа да білім беру және ақпараттық бағдарламалар туралы ақпараттандыру науқандары бар.
Денсаулық сақтау: сапалы медициналық көмекке, соның ішінде репродуктивті денсаулыққа қол жетімділікті қамтамасыз ету де демографиялық саясаттың маңызды аспектісі болып табылады.
Аймақтық және урбанизациялық орталықтардың дамуы: бірқатар елдерде ірі қалалардағы халықтың көптігі проблемасымен күресу үшін аймақтық және урбанизациялық орталықтардың дамуы да маңызды.
Демографиялық саясат көп қырлы және ұзақ мерзімді сала болып табылады және оның тиімділігі көбінесе ұзақ уақыт бойы бағаланады. Соңғы ақпаратты алу үшін осы саладағы жаңартуларды қадағалау маңызды.


2.1 Урбанизация
Урбандалу (Урбанизация) (лат. urbs - қала, urbanus - қалалық) — еңбек бөлінісінің қоғамдық және аумақтық тұрғыдан тарихи қалыптасуынан пайда болып, әлемнің әртүрлі елдері мен өңірлерінің өзіндік ерекшеліктеріне сәйкес дамитын әлеуметтік-экономикалық, демографиялық, географиялық секілді көп жақты қырлары бар күрделі құбылыс. Көне латын тіліндегі мағынасы "қалалық" деген ұғымды білдіреді. Яғни, ең қысқаша айтар болсақ, урбанизация, бұл – қала тіршілігі мен тұрмысы және мәдениетінің үстемдікке ие болуы.
"Урбанизация" ұғымын "урбанизациялану" ұғымынан ажыратып қарау керек. Біріншісі процесті білдіреді, екіншісі - процесс барысында қол жеткен көрсеткіш денгейі. Урбанизацияның негізгі көрсеткіші - елдегі қалалық тұрғындардың үлес салмағының арту қарқыны ("урбанизация қарқыны")
Урбандалудың оң және теріс салдары бар. Ол - күрделі әрі қарама-қайшылықты үдеріс. Оның теріс салдарына экологиялық жағдайлардың біршама төмендеуі, автокөлік газдарымен қала ауасының ластануы, жұмысқа орналасу қиындығы, қаладағы шаң, қала шуы, қала құрылысының мәселесі және т.б. жатады.
Урбандалу үрдісінің арқауы:

  • қала халқының табиғи өсімі;

  • ауылдық елді мекендердің қала статусын алуы;

  • қала маңы аудандарының пайда болуы;

  • ауылдық жерлерден қалаға қарай миграция.

Урбандалу түрлері:

  • Субурбандалу - қалалық агломерациялардың қалыптасуының нәтижесінде ірі қалалардың қала маңындағы аймағының өсу және даму процессі.

  • Контрурбандалу - урбанизацияға кері процесс.

  • Жалған урбандалу - қала халқының санының өсуі. Бірақ жұмыс орындары емес, үйсіз-күйсіздердің артуы.

Қазақстандағы урбандалу үдерісі:
Халық саны бойынша қалалар жіктелуі

  • кіші (20 мың адамға дейін)

  • орта (50 мың адамға дейін)

  • үлкен (100 мың адамға дейін)

  • аса ірі (500 мың адамға дейін)

Миллионер қалалар
Қазір Қазақстанда 87 қала мен 200-ден аса қала типтес елді мекендер бар.
Республикада 3 миллионер қала бар: Алматы (1 854 556 адам), Астана (1 078 362 адам) және Шымкент (1 011 551 адам).
Егер ХХ ғасырдың 20-жылдарында қалаларда халықтың 9%-ы ғана тұратын болса, қазір оның үлесі бүкіл қала халқының 57,8%-ын құрайды. Болжам бойынша жақын арада 60%-ға жетеді. Қала халқы Қарағанды (79,5%) және Павлодар сияқты өндірістік (70,7%) облыстарда басым. Бұл аталған аймақтарда қала халқының басым болуы өнеркәсіптің дамуымен тікелей байланысты.
Урбандалудың қазіргі деңгейіне үлкен қалалардың өсуі, қала агломерацияларының қалыптасуы, мегаполистердің пайда болуы тән. Кейбір ірі өндірістік орталықтар айналасында өндірістік, транспорттық, мәдени және тұрмыстық байланыстарға ие көптеген ұсақ және орта қалалардың шоғырлауын агломерация деп атайды.
Қарағанды мен Теміртау айналасында Саран, Абай, Шахты, Топар, Долинка агломерациялары т.б. қалалар қалыптасқан. Келесі агломерация - Алматы.
Болашақта әлемдік және аймақтық нарықпен бірігу нәтижесінде жаңа қала агломерациялары пайда болады. Әр агломерацияның экономиканың белгілі бір саласына қатысты өзіндік мамандануы және белгілі бір бағыттары бар.
Урбандалу үдерісі қарқынды байқалатын аймақтар қатарына Ақтөбе, Шығыс Қазақстан, Қостанай облыстары кіреді.

Бұл үш аймақтың екеуінде хаб қалалар орналасқан: Орталық-шығыс макроаймақтың орталығы - Өскемен, Батыс макроаймақтың орталығы - Ақтөбе.


Жалпы болжам бойынша Қазақстанда 5 хаб қала болмақ: Ақтөбе мен Өскеменнен басқа Солтүстік макроаймақ орталығы - Астана және Оңтүстік макроаймақ хабтары - Алматы мен Шымкент.
Қаржылық орталықтар халқының өсу қарқыны жоспарланғаннан да жоғары екенін айта кету керек. Елдің аумақтық дамуының болжамдық сызбасына сәйкес Алматы халқының саны 2019 жылы қаңтар айында 1 854 556 мың адама жетті. Жалпы Алматы Оңтүстік макроаймақ хабы болғандықтан, Алматы - Тараз - Шымкент бағыттарын байланыстыратын ірі көліктік-логистикалық орталыққа айналды. Астана хаб қаласының дамуы қала агломерациясының қалыптасуымен байланысты. Астана хаб қаласының дамуы қала агломерациясының қалыптасуымен байланысты. Агломерацияны Қарағанды, Көкшетау мен Щучинск-Бурабай курорттық аймағын дамыту арқылы кеңейту қарастырылған. Елорда халқы бүгінде екі миллион адамға жетуі мүмкін екені болжанып отыр. Осындай болжамдарға сәйкес қала әкімшілігі екі миллион тұрғынға есептелген "Астана мастер" жобасына халықаралық сайыс жариялады.
Кіші қалалардағы өнеркәсіп бір-екі кәсіпорынмен немесе оның мүлдем болмауымен шектеледі. Бұл халықты жұмыс орындарымен, көлік қатынасымен, ауызсумен қамтамасыз етуде күрделі әлеуметтік-экономикалық жағдайдың туындауына себепші болды. Мұндай жағдайда Кентау, Жаңатас, Қаратау, Талғар қалаларына тән. Елде осы қалалардың маңызды мәселелерін шешу мақсатында жасалатын шараларды басқарып, реттеу үшін 2012-2020 жылдарға моноқалаларды дамыту бағдарламасы қабылданған болатын. Бағдарлама аясында инженерлік инфрақұрылымды салу, өнеркәсіптік аймақтарды және индустриялық зоналарды қалыптастыру іске асырылмақ.
Қазақстан Республикасының Еңбек және әлеуметтік қорғау министрлігі "Жұмыспен қамту-2020" бағдарламасы аясында тұрғындардың моноқалалардан көшіп, тұрғын үймен қамтамасыз етілуіне көмек көрсетеді.
Қала мен қала шегінде шоғырланған өнеркәсіптік, әсіресе энергетикалық, металлургиялық, химиялық және өзге де кәсіпорындар қоршаған ортаға айтарлықтай теріс ықпал етеді. Өнеркәсіптердің отынды жағуынан, түрлі залалды заттардың атмосфераға шығарылуынана, автокөлік газынан қала ауасы ластанып, денсаулыққа қауіп төндіреді. Осының нәтижесінде қала ауасы ауылдық мекендерге қарағанда 15 есе артық ластанған.
Бұған қоса ауаға ғарыштан зиянды қосылыстар да келіп енеді.

Қазақстанда атмосфераны ластайтын заттардың максималды концентрациясы басым бірнеше қала бар. Бұлар: Ақтөбе, Алматы, Астана, Қарағанды, Талдықорған, Балқаш және т.б. қалалар. Алматыда ластанудың 15,5%-ы зауыттарға, 23,3%-ы қалааралық көлікке, 58,6%-ы автокөлікке тиесілі. Алматы қаласының ауасында жоғары температурада отынның жануы кезінде пайда болатын азот диоксиді басым. Оның негізгі көздері автокөлік қалдық газдары, ЖЭС-тің ауаға зиянды шығарылымдары, қатты қалдықтарды жағу мен газдың жануы болып табылады. Қаланың лас ауасы тұрғындардың денсаулығына зиян, ал күкірт қосылыстары тарихи сәулеттік ескерткіштерге кері әсер тигізеді. Мұндай қалаларда көмірқышқыл газын сіңіріп, оттегін бөліп шығаратын, шуды төмендететін орман алқаптарын отырғызып, ал өндірістік кәсіпорындарында тазалау сүзгілерін орнату керек.



Қорытынды
Қорытындылай келе, демографиялық мәселелер күрделі және тұрақты шешімдерді қажет ететін күрделі сынақ екенін атап өтуге болады. Бала туудың төмендеуі, егде жастағы халықтың үлесінің артуы және халықтың біркелкі бөлінбеуі сияқты халықтың теріс тенденциялары қоғамның әлеуметтік-экономикалық дамуына айтарлықтай әсер етуі мүмкін.
Демографиялық проблемаларды жеңу үшін әртүрлі деңгейлерде шаралар қабылдау қажет: мемлекеттік, аймақтық және жеке. Мүмкін болатын шешімдердің ішінде отбасылық саясатты қолдауды, кәсіби және отбасылық өмірді үйлестіру үшін жағдай жасауды, сондай-ақ тууды қолдауға бағытталған шараларды енгізуді атап өтуге болады.
Демография мәселелерінде халықты тәрбиелеу және отбасын жоспарлауға саналы көзқарасты қалыптастыру да маңызды қадам болып табылады. Мұндай шаралар қоғамның неғұрлым орнықты дамуына, теріс демографиялық үрдістерді төмендетуге және болашақ ұрпақ үшін қолайлы жағдайлар жасауға ықпал ете алады.Бұдан басқа, көші-қон және халықаралық кооперация аспектілеріне назар аудару маңызды. Елдер арасындағы ынтымақтастық демографиялық мәселелерді тиімді шешуге ықпал етуі мүмкін, әсіресе демографиялық көрсеткіштер теңгерімсіз болған жағдайда.
Демографияға қатысты жаһандық сын-қатерлерді ескере отырып, білім беру мен денсаулық сақтау аспектілеріне де назар аудару маңызды. Жоғары сапалы білім мен медициналық қызметке қол жеткізуді қамтамасыз ету демографиялық көрсеткіштерге оң әсер етуі, сондай-ақ халықтың өмір сүру сапасын арттыруы мүмкін.
Демографиялық мәселелерді шешу мемлекеттің, қоғамдық ұйымдар мен жеке тұлғалардың бірлескен күш-жігерін қажет ететіндігін атап өтуге болады. Осы проблемалардың маңыздылығын түсіну және барлық тараптардың белсенді қатысуы әр адамның өз әлеуетін іске асыруға және қоғамдық әл-ауқатқа үлес қосуға мүмкіндігі бар тұрақты және салауатты қоғам құруға ықпал ете алады.
Қорытындылай келе, Қазақстандағы демографиялық проблемалар мемлекет тарапынан кешенді және ұзақ мерзімді тәсілді талап ететін ел үшін елеулі сын-тегеурін болып табылатынын атап өтуге болады. Туудың төмен деңгейі, жоғары өлім-жітім және көші-қон процестері экономикалық дамуға, әлеуметтік тұрақтылыққа және қоғамның ұзақ мерзімді тұрақтылығына теріс әсер етуі мүмкін. Бала тууды ынталандыру, өмір сүру жағдайларын жақсарту, білім беру және денсаулық сақтау бойынша тиімді шараларды әзірлеу және іске асыру қажеттілігі елдің тұрақты дамуын қамтамасыз етудің өзекті міндетіне айналуда. Мемлекеттің араласуы, қоғам мен бизнес-сектордың бірлескен күш-жігері осы проблемаларды шешуде және Қазақстанда қолайлы демографиялық ахуал құруда шешуші рөл атқара алады.
Сонымен қатар, демографиялық жағдайдың жақсаруына ықпал ететін ресурстар мен қызметтерге қол жеткізудегі саралауды жою қажеттілігіне назар аудару керек. Жас отбасыларды қолдау, жұмыс орындарын құру, қолжетімді баспанамен қамтамасыз ету, медициналық қызмет көрсету мен білім беру сапасын арттыру жөніндегі арнайы бағдарламалар - бұл шаралар халықтың тууына, денсаулығына және білім деңгейіне оң әсер етуі мүмкін.
Жоғары білікті мамандардың оралуына және мидың ағып кетуіне жол бермеуге ықпал ететін икемді көші-қон саясатын әзірлеу де маңызды фактор болып табылады. Инвестицияларды тарту және қолайлы бизнес-климат құру стратегиялары экономикалық өсуді қамтамасыз ету және халықты тарту үшін тиімді шаралар бола алады.
Осылайша, Қазақстандағы демографиялық проблемаларды шешу кешенді тәсілді және қоғамның барлық секторларының келісілген күш-жігерін талап етеді. Отбасыларды, білім беруді және халықтың денсаулығын қолдауға бағытталған тиімді стратегиялар мен іс-шаралар болған кезде, ел демографиялық динамикамен байланысты сын-қатерлермен сәтті күресіп, болашақта тұрақты дамуды қамтамасыз ете алады.

Пайдаланылған Әдебиеттер
1. https://kk.wikipedia.org/wiki
2. https://kazakhstan.unfpa.org/sites/default/files/pub-pdf/UNFPA_FullReport_Kaz_Final.pdf
3. https://stat.gov.kz/api/iblock/element/9409/file/kk/

Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4




©www.engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет