ОК бюросы мен үкіметке алғысы жоқ, ал, ол кезде бұл міндетті болатын. Мұның өзі оның рухының қуаттылығын және батылдығын көрсетсе керек. Менің ойымша әдейілеп тұрып тек қана Президиум мүшелеріне алғысын айтқан. Тағы бірін, енді ғылымның бірегей үшінші ұйымдастырушысын орнынан ала салды. Бұл ресми нұсқа. Ал шын мәнінде Сәтбаевты саяси себептермен, Шокинді – «Ғылым Академиясын басқаруда приезидент тарапынан жіберілген едәуір қателіктер үшін». Ғылым мәселелерін Ш.Шөкин жеке өзі, қалай болса солай шешкен және т.б. Бұл ғалымдардың наразылығын тудырған. ОК Бюросы оны босату жөнінде ұсыныс енгізген. (Ш.Шөкиннің өзінің айтуынша талап етілгенмен ол өтініш жазбаған).
Ал, енді бұл ситуацияны өзінің «Өтті дәурен осылай кітабында Д.А.Қонаев былайша сипаттайды:
...Артынша президенттікке Шахмардан Есенов сайланды. Рас, оған ол оңайлыққа түскен жоқ... Ол республика геология министрі қызметін атқарды, министрлер кеңесі төрағасының орынбасарлығына дейін өсті. Лениндік сыйлықтың лауреаты. Қазақ ССР геология министрі боп тағайындалуына байланысты жеті жылдан соң ғалымдар оны президенттіктен босатты. Кейін ол педагогикалық қызметке ауысты. Міне, ендігі жол кімдікі деген сауал әрбір ғалымға ой салғандай. Он адамнан, қазақтың көрнекті ғалымдарынан, Орталық комитетке ұсыныс түсіпті. Онда менің туған інім – техника ғылымдарның докторы, профессор Қазақ ССР-ы Ғ.А. академигі Л.М.Қонаевты президенттікке ұсынды. Оның кандидатурасын СОКП Орталық комитетінің ғылым бөлімі мен КСРО Ғылым академиясының президиумы қолдап шықты. Соған қарамастан мен шу дегеннен үзілді-кесілді бас тарттым...
Мен бұл үзіндіні академия мүшелері ішінен шыққан «барғыштардың, жазғыштардың, кеңесшілердің» Ш.Е.Есенов тағдырындағы атқарған рөлдерін көрсету үшін келтіріп отырмын.
Ғылымның абыройлы басшыларына қатысты кейбір ғалымдардың осындай іс-әрекеттері академияның беделін төмендетуге, басшылық құрамын әлсіретуге әкелді және ең соңында академияны қайғылы халге душар етті, оған күні бүгін бәріміз де куәміз. Бірақ, қалай айтсаңыз да ең сорақысы – бар күш-жігерін тапсырылған істі атқаруға жұмсаудан жалықпаған адамға жазықсыз берілген соққы еді бұл.
Ғылым академиясының 60 жылдық тарихын сараптай келе мен бір-ақ нәрсені сенімді түрде айта аламын: ғылымда тұлға, лидер –бұл негізгі субъекті, сондықтан оның лидерін таңдау мен тағайындауға партия қызметкерлерінің араласуы ғылымның дамуына теріс әсер етеді, сондықтан да президенттердің бірін екіншісіне ауыстырған сайын академияның беделі төмендей берді, құлдырады.
