Үнді еліндегі философиялық материалистік жүйе. Олардың айтуынша, бүкіл ғалам, табиғат табиғи жолмен - дүниенің төрт негізгі элементтерінен: жер, су, от, ауадан жаралған. Бұл элементтер белсенді және әрекетшіл. Бір күйден екінші күйге ауысып отырады. Олардың өзара әрекетінен адам, сана пайда болады, ал дене өлгенде қайтадан сол элементтерге айналады.
Ежелгі Қытай философиясы
Ежелгі Қытай философиясы әлеуметтік, этикалық және саяси бағыттылықта дамыды. Ежелгі «И-цзинь» түпнұсқасында дүние бес элементтен: жер, су, от, ағаш, металлдан
Конфуций (б.з.д. 551-479ж).
Конфуцийшілдік мектеп
Ертедегі Қытай философиясянда конфуцийлік бағыт басты рөл атқарды. Оның негізін салған нақты адам – Конфуций (б.з.д. 551-479ж). Ертедегі Қытай мәдениетінің дамуында оның атқарған рөлі ерекше. Конфуций қатаң тәртіп болуын жақтады. Өз өмір – тіршілігінде Конфуций төрт принципті қатаң ұстады:
Ол бірнеше кітаптар құрастырды («Өлендер кітабы», «Көктем және күз» жылнамасы, « Сұқбат және пікір айту», т.б.). Конфуцийдің « Ұлы ұғынуы кітабы» 75 қатардан тұрады. Оған 1546 түсіндірме жасалған.
Мақсат – императордың билігін заңдастыру еді. Оның ұстаған жолы: әділеттік табиғатты сүю әдет – ғұрыпты сақтап, сыйлау
Конфуций адамдарды екіге бөледі:
Конфуций адамдарды екіге бөледі:
Адамдар
Текті адамдар – заңдар мен адамгершілік қағидалармен өмір сүреді
Төменгі адамдар – тек өз басының қамын ойлайды.
Даоизм мектебі
Қытай фиялософиясы Дао деген ұғымды түсіндіруден басталады. Дао барлық заттың түп негізі және бірлігі, барлық заттар мен құбылыстар өсіп, дамып, жетіліп, қайтадан Даоға айналады. Дао ілімінің негізін салған Лао-Цзы б.э.д. VІ ғ. Лао-Цзы өзінің Дао және Дэ деген кітабында дүниенің пайда болуын адам айтуы бойынша дүниедегі барлық заттар мен құбылыстар тіршілік иелері, өздерінің табиғи жолымен өмір сүреді. Оларды Дао басқарады. Дао субстанция ретінде көзге көрінбейді. Дао дүниенің пайда болуын былай түсіндіреді. Ол Ин – оң және Янь – теріс бөлшек. Олардан Аспан мен Жер пайда болады. Аспан және Жер өз кезегінде Ци деген бөлшек шығарады. Даоизм қарама-қарсы құбылыстардың бір-бірімен қатар бірлікте өмір сүруін үйлесімдік (гармония) деп қарастырады.
