| III. кезең: «Шешендік шиырлары»
Ортаға үш би шығады.
Төле би: уа халқым, сөз қадірін білетін, сөз таныған жастарға 10 түрлі жұмбағым бар.
Айтсам жұмбағым мынау: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10.
Қазыбек би: Би аға, бұл жұмбақты мен шешіп көрейін, рұқсат етіңіз.
Төле би: Рұқсат, Қаз даусты Қазыбегім.
Қазыбек би:
Бір дегенің-бірлігі кеткен ел жаман.
Екі дегенің-егесіп өткен ер жаман.
Үш дегенің-үш бұтақты шідерден шошыған ат жаман.
Төрт дегенің –төсектен безген жас жаман.
Бес дегенің –белсеніп шыққан жау жаман. Алты дегенің- жас келіншек жесір қалса сол жаман.
Сегіз дегенің-серпілмеген қайғы жаман.
Тоғыз дегенің –торқалы той, топырақты өлімге бас көтертпесе сол жаман.
Он дегенің – кәрілікке дауа болмас.
Төле би: Рахмет, дәл тауып шештің, ойы да, тілі де жүйрік тұлпарым менің.
Қазыбек би: Ал, Әйтеке, халқыңа сен не айтасың?
Әйтеке би:
Уа, халайық!
Көсіліп шабар жерің бар,
Тау көтерген елің бар,
Атадан қалған сара жолың бар.
Тіл қадірін біліңдер!
Достарыңызбен бөлісу: |
