Қоғамның органикалық теориясы: (ағза) мемлекет-жүрек, жүйке жүйесі-шіркеу,экономикалық өмір-зат алмасу, үкімет-ми,сауда-қанайналымы.
Әлеуметтік эволюция теориясы:барлық қоғамдардың дамуы ұқсас (қарапайымнан күрделіге)
Қоғам индивид үшін өмір сүреді.
Әлеуметтанудың классикалық негізін салушылардың бірі – Эмиль Дюркгейм (1858 – 1917 ж. ж.):
Ол француз фиолософы және әлеуметтанушысы, Бардосконың (1887 ж.) және Париждің (1902 ж) университетітің профессоры болған. Дюркгеймнің әлеуметтануды тани бастауына Конт әсер етеді.
Оның шығармалары “Өзіне-өзі қол жұмсау”, ”Қоғамдағы еңбектің айырмашылығы”(1893 ж.), ”Социологиялық әдістердің ережесі” (1895 ж.), ең үлкен шығармаларының бірі “Элементарлы діни өмірдің формасы”(1912 ж.) жазған.
Э. Дюргейм әлеуметтік таным жеке индивиттердің мінез-құлқы мен санасына емес, қоғамның әрбір мүшесінен жоғары тұратын әлеуметтік фактіні зерттеуге бағытталуы керек деп түсіндіреді.
Әлеуметтік фактілер – адамдардың біріккен әрекеті мен ұжымдық санасынан қалыптасқан ерекше қоғамдық құбылыс. Бұл қоғамда әрекет ететін моральдық және құқықтық нормалардың белгілі салт-дәстүрлер мен әдеттерге, дінге, ғылымға, ағарту ісіне т.б құндылықтарға қатынасы. Осы әлеуметтік фактілер бір қоғамды екінші қоғамнан ажыратады. Олар индивидтің көпшілік адамдар арасындағы мінез-құлқын айқындайды.
Социологизмнің мәні мен мазмұны әлеуметтілікте. Тек әлеуметтілік арқылы зерттеу, басқаша айтқанда, қандай да бір әлеуметтік құбылысты, процесті алмайық, олардың бәрі әлеуметтік ортамен байланысты өмір сүреді. Қоғам – ерекше құбылыс, оны табиғатпен, психикамен шатастырып, алмастыруға болмайды. Әлеуметтанудың методологиясы (яғни, әдістемелері) жаратылыстану ғылымдарына ұқсас болуы қажет, әлеуметтану өз алдына ғылымға айналу үшін оған белгілі бір жағдайлар қажет, осылардың ішінде оның тек қана өзі зерттейтін, өзіне ғана тән пәні мен таным әдістемелері болуы керек. Э. Дюркгеймнің пікірінше, әлеуметтану әлеуметтік нақты мәні бар, оған ғана тиісті қатынастарды, олардың сапаларын терең зерттеуі керек.
