ДДҰ сарапшыларының айтуынша, тыныс алу жолдарының кедергі бронхит тарылуына немесе окклюзии ретінде қарастырған жөн.
БОС негізінде әртүрлі патогенетикалық механизмдер жатады, оларға: Қайтымды: қабыну, ісік, бронхоспазм, тұтқыр шырыш гиперсекрециясы, мукоцилиарлі жеткіліксіздік
Қайтымсыз: бронхтардың туа біткен стенозы, бронхтардың облитерациясы
Диагностикасы:
Перифериялық қан зерттеу Серологиялық тесттер Аллергияға қарсы емтихан (сарысу жалпы IgE, нақты IgE, тері сынама инъекция); Бактериологиялық әдістері мен бронхоскопияның ПТР диагностикасы Бронхоскопия, сцинтиграфия, КТ, Жалпы қақырық талдауында эозинофильдердің болуы. Қан сарысуында IgE жалпы деңгейінің жоғарылауы. Бұл зерттеулер нәтижелерінің теріс болуы бронх демікпе диагнозын жоққа шығармайды. Аспаптық зерттеулер: Спирометрия – тыныс жолдарының бітелу дәрежесін бағалауға арналған (ФДШК1 және ФӨӨС өлшеу) басқаларынан артығырақ біріншілікті тестілеу болып табылады. БД көпшілік мақұлдаған критерийлері бойынша ҮДШК1 ≥ 12% немесе ≥ 200мл, 200-400 мкг сальбутамол ингаляциясынан соң. ҮДШК1 80% артық өсу болмауы мүмкін. Бұл жағдайда ДШЕЖЖ-ң мониторингі көрсетілген. Пикфлоуметрия – ДШЕЖЖ анықтау әдісі. Бронхолитикті 60л\мин ингаляциядан соң ДШЕЖЖ-ң өсуі немесе 1 тәулік ішінде ДШЕЖЖ 20% өзгеруі БД бар екенін көрсетеді. Аллергиялық мәртебені (статустың) бағалау – БД себепті-маңызды және тәуекел факторларын анықтайды. Негізгі диагностикалық әдіс аллергендермен тері сынамасы. Қан сарысуында арнайы IgE анықтау әдісі қолданылуы да мүмкін. Тесттердің оң көрсеткіші БД симптомдарымен және анамнез мәліметтерімен міндетті салыстырылуы тиіс. Өршіту аллергенімен қоздыратын ингаляциялық сынамалар кәсіптік БД, спортшыларда, күрделі диагностикалық жағдайларда диагностикалау үшін қолданылады. ҮДШК1≥80% бастапқы көрсеткіші кезінде жүргізіледі. Өмірге қауіпті бронхоспазм қауіпінің алдын алу үшін кеңінен қолдану ұсынылмайды.
