ДАЛА ДАНАЛАРЫ
596
Жүсіпбек Аймауытұлы
Павлодар облысының Баянауыл
ауданында өмірге келді. Əкесі Аймауыт, атасы Дəндебай
шаруа
адамдары еді. Жүсіпбек өзі сауатты, жан-жақты өнер иесі болған.
Керекудегі екі сыныптық орыс-қазақ мектебінде, Семейдегі
мұғалімдер семинариясында оқыған.
Жүсіпбек
қоғамдық, ұлттық мəселелерге белсене араласып,
1917 – 1919 жылдары «Алаш» партиясының мүшесі болған.
Ж. Аймауытұлының шығармашылығы əр алуандығымен назар
Жүсіпбек Аймауытұлы
(1889 – 1931)
Міржақып Торғай өңірінде өмірге келген. Əкесі
Дулат сауатты
адам болған. Міржақып кезінде қазақша-орысша білім алған.
Ақындық дарыны ерте дамыған. Оның шығармашылығы аса бай.
«Серке» газетінде жарияланған «Жастарға», «Біздің мақсатымыз»
атты өлең, мақалалары ұлт қамын, ел жəне жер тағдырын кеңінен
қозғайды. Өмір, уақыт талаптарына да батыл үн қосады. «Оян,
қазақ!» кітабы (1909) отарлық езгіні айыптайды. Ұлт намысын,
рухын көтеріп,
жаңа өмір, жақсы тұрмыс жолындағы еңбекке
шақырады.
Міржақып Дулатұлы
(1885 – 1935)
Міржақыптың ақындығы «Азамат», «Терме» атты жинақтарынан терең көрінеді.
Ақын өлеңдерінен («Қазақ жерлері», «Арманым», «Елім-ай», «Шəкірт», т.б.) қазақ
халқын
азаттыққа, теңдікке үндеу, оқуға, ғылымға тарту, еңбекке баулу айқын
аңғарылады. «Бақытсыз Жамал» (1910) романында, «Балқия» (1922)
пьесасында қазақ
əйел, қыздарының тағдырлары суреттеледі.
М.Дулатұлы Абай, Ш.Уəлиханов, А.Бай тұр сын ұлы лар дың шығармашылық мұра-
лары, қазақтар мен қыр ғыздардың шығу тегі жөнінде зерттеу мақалаларын да жазды.
аудартады. «Сарыарқаның сəлемі», «Ғаскер өлеңі», «Ұран», «Нұр күйі» атты өлеңдері
ұлттық сипатымен жəне көркемдік өрнектерімен ерекшеленеді. «Əнші», «Елес», «Жол
үстінде» жəне т.б. прозалық еңбектерінде қазақ халқының өмірі мен салт-дəстүрі,
тарихы мен адамның қилы тағдырлары көркем, қызықты баяндалады.
Жүсіпбек – аударма өнеріне де үлкен үлес қосқан атақты жазушы. Оның
шығармашылығынан
өмір-тұрмыс сырлары, адам орны мен еңбегі, ұлт пен ұрпақ
болашағы кең көлемде көрініс табады.
