Күнікей –негізгі кейіпкер, кедей отбасынан шыққан.
Шекер – Күнікейдің шешесі.
Тұяқ – етікші.
Ордабай бай және қызы Шәмші.
Қасым – бай баласы.
Баймен – батыр, палуан.
15.Образ:
Сатиралық образ
Повесть басталғанда, бiз осы əйелдiң жалғыз, қараңғы үйде күйзелiсте жатқанын көремiз. Маңында адам жоқ, иесiз үй, ауру əйелдiң күйеуi қайда? Туған-туыстары, балалары қайда? Жазығы не бұл əйелдiң? Сүйтсек, жазығы—сүйiп, өз еркiмен Байманға қосылуы екен. «Бала көтермедiң, аурусың», — деп, Байман Күнiкейден безiп, жаңадан үйлену қамында жүрген көрiнедi. Бұл —Күнiкей ауруына ауру жамап, жүрек жарасын ұлғайтып жатыр. Жазушы бұл арқылы қазақ əйелi теңiне қосылды дегенмен, əлi де теңдiкке жетiп болған жоқ. Оған деген көзқарасы өзгермеген. Ескi салт, тұрмыс, ұғым əлi де қолбайлау болып, аяқты шырмап, бөгеуде екенiн көрсетудi көздейдi.