- КЛИНИКАЛЫҚ КӨРІНІСТЕРІ. Науқастың жағдайы өте ауыр. Басында ұйқы пайда болады, кейіннен наркоз кезеңіне өтіп, сосын кома дамып, тыныс алу орталығының салдануына әкеп соқтырады.
- Өлім тыныс алу тежелуі немесе шоктың, өкпе ісігінің және екіншілікті инфекция салдарынан болады.
- АРНАЙЫ КӨМЕК ШАРАЛАРЫ морфиннің арнайы антагонистерін еңгізумен байланысты. Ең жақсы антагонист - бұл НАЛОКСОН (наркан), сонымен қатар жартылай антагонист - НАЛОРФИН.
Олар опиатты рецепторларға морфиннің және оның препараттарының әсерін тежейді және ОЖЖ қалыпты қызметін қалыпына келтіреді. - АРНАЙЫ ЕМЕС КӨМЕК ШАРАЛАРЫ әлі сңбеген уды шығару. Морфинді парентеральды жолмен енгізген кезде де асқазанды шаю қажет, себебі оның АІЖ кілегей қабатымен шығарылуы жартылай ішек қуысында жүреді. Науқасты жылындыру қажет, егер тырысу синдромы дамыса, онда тырысуға қарсы заттар қолданады. Тыныстың терең тежелуі кезінде жасанды өкпе вентиляциясын жүргізеді.
МОРФИНМЕН СОЗЫЛМАЛЫ УЛАНУ - ПСИХИКАЛЫҚ ТӘУЕЛДІЛІК : эйфория, науқастың сыртқы ортаның өзін қобалжытатын нәрселерге индифферентті қатынасы және седативті әсері. Морфинді қайталап қабылдағанда морфинистке өте жағымды құрсақ қуысындағы, эпигастралды аймақтағы жылу сезімі және іштің төменгі бөлігіндегі
- ляззаттық сезімін шақырады.
- ФИЗИКАЛЫҚ ТӘУЕЛДІЛІК- препараттың енгізуін күрт тоқтатқан кезде немесе морфинді қайталап енгізуін тоқтатқан жағдайда пайда болады.
Абстинентты синдром: морфиннің соңғы екісінен 6-10-12 сағаттан кейін ринорея, жас ағу, есінеу, қалтырау, «қаз терісі», гипервентиляция, гипертермия, мидриаз, бұлшық еттің ауыруы, құсу, диарея, тахикардия, әлсіздік, тершендік, ұйқының бұзылуы, галлюцинациялар, үрей, мазасыздық, агрессивтілік. Бұл симптомдар 2-3 тәулік бойы сақталады. Препаратты үнемі қолданған кезде физикалық және психикалық деградацияға әкеп соқтырады. - Толеранттылық (тұрақтылық, үйренгіштік).
Назарыңызға рақмет!
Достарыңызбен бөлісу: |
