Қансонарда бүркітші шығады аңға Абай Құнанбайұлы
Өлсе өлер табиғат, адам өлмес
жүктеу/скачать 63,48 Kb.
|
АБАЙ 25 ӨЛЕҢ
Әмренов Финал
- Бұл бет үшін навигация:
- Малға достың мұңы жоқ малдан басқа
| Өлсе өлер табиғат, адам өлмес
Абай Құнанбайұлы Өлсе өлер табиғат, адам өлмес Ол бірақ қайтіп келіп, ойнап – күлмес «Мені» мен «менікінің» айрылғанын «Өді» деп ат қойыпты өңкей білмес. Көп адам дүниеге бой алдырған Бой алдырып, аяғын көп шалдырған Өлді деуге сыяма айтыңдаршы Өлмейтұғын артына сөз қалдырған? Кім жүрер тіршілікке көңіл бермей? Бақи қоймас фәнидің мінін көрмей Міні қайда екенін біле алмассың Терең ойдың телміріп соңына ермей. Дүниедегі дос ақиретке бірдей болмас Екеуі тап бірдей боп орныға алмас Дүниеге ынтық, мәғшәрға амалсыздың Иманын түгел деуге аузым бармас. Малға достың мұңы жоқ малдан басқа Малға достың мұңы жоқ малдан басқа, Аларында шара жоқ алдамасқа. Табысына табынып, қалтаң қағып, Тойғанынан қалғанын берсе алашқа. Мал жияды мақтанын білдірмекке, Көзге шұқып, малменен күйдірмекке. Өзі шошқа, өзгені ит деп ойлар, Сорпа сумен, сүйекпен сүйдірмекке. Ақылды деп, арлы деп, ақпейіл деп Мақтамайды ешкімді бұл күнде көп. Осы күнде мал қайда, боқ ішінде, Алтын алсаң, береді боғынан жеп. Осыны оқып, ойлай бер, болсаң зерек. Еңбекті сат, ар сатып неге керек? Үш ақ нәрсе адамның қасиеті: Ыстық қайрат, нұрлы ақыл, жылы жүрек. Болды да партияБолды да партия, Ел іші жарылды. Әуремін мен тыя, Дауың мен шарынды. Құрбыдай хош тұттым Жасың мен кәрінді. Жоқтамай, ұмыттым, Ақыл мен нәріңді. Ортаға көп салдым Өзімде барымды. Япырым-ау, неңді алдым, Сау қоймай арымды? Ойымнан ой бөліп, Қозғадың тамырды. Көңілге тік келіп, Кетірдің сабырды. Өсекке салмаңдар Ойымды, жарымды. Өлшеуге алмаңдар, Ойым бек тарылды. Ұрыңнан асырдың Сұм тілді қарынды. Жасырдым, жасырдым, Енді айттым зарымды. |