Халық денсаулығы және денсаулық сақтау жүйесі туралы


-бап. Денсаулық сақтауды ақпараттандырудың негізгі



бет5/26
Дата31.12.2019
өлшемі404,27 Kb.
#54975
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   26

26-бап. Денсаулық сақтауды ақпараттандырудың негізгі
принциптері
      1. Денсаулық сақтауды ақпараттандыру:
      1) әкімшілік процестерді басқарудың барлық деңгейлерінде
стандарттау мен ресмилендіру, денсаулық сақтауды басқарудың бірыңғай саясатын әзірлеу мен іске асыру;
      2) денсаулық сақтау және ақпараттандыру саласындағы халықаралық стандарттарды кеңінен пайдалану;
      3) қолжетімдігі Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес шектелген электрондық ақпараттық ресурстарды қоспағанда, денсаулық сақтау органдары мен ұйымдарының қызметі туралы ақпаратты қамтитын электрондық ақпараттық ресурстарға еркін қолжетімділікті қамтамасыз ету;
      4) жариялы таратудың міндетті сипаты Қазақстан Республикасының заңнамасымен белгіленген электрондық ақпараттық ресурстарды берудің уақтылығы, оның объективтілігі, толықтығы және дәйектілігі;
      5) денсаулық сақтаудың ақпараттық ресурстары деректерінің сақталуы мен құпиялылығын қамтамасыз ету;
      6) әрбір пациент туралы ақпараттық ресурстарды персоналдауды және пациенттің персоналдық ақпаратқа қол жеткізуін қамтамасыз ету;
      7) медициналық ақпараттың пациентпен ілесе жүруін қамтамасыз ету принциптеріне негізделеді.
27-бап. Пациенттер туралы ақпараттың құпиялылығын қамтамасыз
ету
      1. Жеке тұлғалар (пациенттер) туралы персоналдық деректерді қамтитын денсаулық сақтаудың электрондық ақпараттық ресурстары алынуы, өңделуі мен пайдаланылуы оларды жинау мақсатымен шектелетін құпия электрондық ақпараттық ресурстарға жатқызылады.
      2. Электрондық ақпараттық ресурстар қалыптастыру үшін жеке тұлғалардың (пациенттердің) денсаулық жағдайы туралы мәлімет беру жеке тұлғаның (пациенттің) келісімі бойынша жүзеге асырылады.
      3. Персоналдық медициналық деректерді қамтитын электрондық ақпараттық ресурстарды алған ақпараттық жүйелердің меншік иелері немесе иеленушілері оларды жарияланудан қорғау (құпиялылықты сақтау) жөнінде шаралар қабылдауға міндетті. Мұндай міндет персоналдық медициналық деректерді қамтитын электрондық ақпараттық ресурстар алынған кезден бастап оларды жойып жібергенге не дерек иесінен айырғанға дейін немесе осы деректерге қатысты адамнан оларды жариялауға келісім алынғанша сақталады.
      4. Жеке тұлғалар (пациенттер) туралы персоналдық деректерді қамтитын электрондық ақпараттық ресурстары мүліктік және (немесе) моральдық зиян келтіру, Қазақстан Республикасының заңдарында кепілдік берілген құқықтар мен бостандықтарды іске асыруды шектеу мақсатында пайдалануға жол берілмейді.
      5. Жеке тұлғалар (пациенттер) туралы персоналдық деректерді қамтитын электрондық ақпараттық ресурстарға медициналық персоналдық қолжетімділігі жеке тұлғаға (пациентке) медициналық көмек көрсету мақсаттарымен ғана шектелуге тиіс.
8-тарау. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық
ынтымақтастық
28-бап. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық
ынтымақтастықтың басымдықтары мен бағыттары
      1. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық ынтымақтастықтың негізгі басымдықтары:
      1) Қазақстан Республикасының және оның азаматтарының
денсаулық сақтау саласындағы мүдделерін қорғау;
      2) тұрақты дамуға қол жеткізу;
      3) Қазақстан Республикасының эпидемиологиялық қауіпсіздігін қамтамасыз ету;
      4) денсаулық сақтау саласындағы мәселелерді мемлекетаралық деңгейде шешу үшін халықаралық құқықтың нормалары мен принциптерін қолдану болып табылады.
      2. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық ынтымақтастықтың негізгі бағыттары:
      1) денсаулық сақтау саласындағы халықаралық бастамаларға қатысу;
      2) денсаулық сақтаудың жаһандық проблемаларын шешуге қатысу;
      3) денсаулық сақтау саласындағы техникалық көмекті
мемлекетаралық деңгейде тарту және көрсету;
      4) Қазақстан Республикасының азаматтарын шетелге емделуге жіберу және шетелдік азаматтарға медициналық көмек көрсету;
      5) халықаралық танылған технологияларды енгізу және денсаулық сақтау жүйесін жаңғырту;
      6) әлемдік медицина ғылымына кірігу;
      7) медицина және фармацевтика қызметкерлерінің ақпараттық және зияткерлік ресурстарға қолжетімдігін қамтамасыз ету;
      8) медицина және фармацевтика кадрларын даярлау, қайта даярлау және олардың біліктілігін арттыру саласында мемлекетаралық өзара іс-қимыл;
      9) төтенше жағдайлар туындаған кезде денсаулық сақтау саласындағы халықаралық көмек көрсету;
      10) дәрілік заттар айналымы саласындағы ақпарат, технология
алмасу және фармацевтикалық және медициналық өнімнің қауіпсіздігі
мен сапасына қойылатын талаптарды үйлестіру;
      11) шекараларды санитариялық қорғау, әкелінетін заттардың қауіпсіздігін қамтамасыз ету болып табылады.
29-бап. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық
ынтымақтастықтың экономикалық және құқықтық негіздері
      1. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық ынтымақтастықтың экономикалық негізін:
      1) халықаралық ұйымдарға міндетті және ерікті жарналар;
      2) халықаралық жобалар мен іс-шараларды қаржыландыруға қатысу;
      3) гранттарды тарту мен пайдалану;
      4) жасалған халықаралық шарттарға сәйкес қаржыландыру құрайды.
      2. Денсаулық сақтау саласындағы халықаралық ынтымақтастықтың құқықтық негізі жасалуы, орындалуы, өзгертілуі мен тоқтатылуы Қазақстан Республикасының халықаралық шарттар туралы заңнамасымен реттелетін халықаралық (мемлекетаралық) шарттар мен келісімдер болып табылады.
ЕРЕКШЕ БӨЛІМ
2-бөлім. Денсаулық сақтау жүйесі және медициналық көмекті
ұйымдастыру
30-бап. Денсаулық сақтау жүйесінің құрылымы
      1. Қазақстан Республикасындағы денсаулық сақтау жүйесі мемлекеттік және мемлекеттік емес денсаулық сақтау секторларынан тұрады.
      2. Мемлекеттік денсаулық сақтау секторы денсаулық сақтау саласындағы мемлекеттік органдардан, мемлекеттік меншік құқығына негізделген денсаулық сақтау саласындағы денсаулық сақтау ұйымдарынан, ғылыми ұйымдардан және білім беру ұйымдарынан тұрады.
      3. Мемлекеттік емес денсаулық сақтау секторы жеке меншік құқығына негізделген денсаулық сақтау ұйымдарынан, денсаулық сақтау саласындағы ғылыми ұйымдардан, білім беру ұйымдарынан, сондай-ақ жекеше медициналық және фармацевтикалық практикамен айналысатын жеке тұлғалардан тұрады.
      Мемлекеттік емес денсаулық сақтау секторында емдеуге тыйым салынатын аурулар тізбесін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейді.
31-бап. Денсаулық сақтау субъектілері
      1. Денсаулық сақтау ұйымдары, сондай-ақ жекеше медициналық практикамен және фармацевтикалық қызметпен айналысатын жеке тұлғалар денсаулық сақтау субъектілері болып табылады.
      2. Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау жүйесінде мынадай денсаулық сақтау ұйымдары жұмыс істейді:
      1) амбулаториялық-емханалық көмек көрсететін ұйымдар;
      2) стационарлық көмек көрсететін ұйымдар;
      3) жедел медициналық көмек және санитариялық авиация ұйымдары;
      4) қалпына келтіру емі және медициналық оңалту ұйымдары;
      5) паллиативтік көмек және мейірбике күтімін көрсететін ұйымдар;
      6) қан қызметі саласындағы қызметті жүзеге асыратын ұйымдар;
      7) сот медицинасы және патологиялық анатомия саласындағы қызметті жүзеге асыратын ұйымдар:
      8) фармацевтикалық қызметті жүзеге асыратын денсаулық сақтау ұйымдары;
      9) халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы қызметті жүзеге асыратын денсаулық сақтау ұйымдары;
      10) денсаулық сақтау саласындағы ғылыми ұйымдар;
      11) денсаулық сақтау саласындағы білім беру ұйымдары;
      12) салауатты өмір салтын қалыптастыру саласындағы қызметті жүзеге асыратын денсаулық сақтау ұйымдары.
      3. Денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган:
      денсаулық сақтау ұйымдарының номенклатурасын және олардың қызметі туралы ережені;
      денсаулық сақтау ұйымдары қызметкерлерінің медициналық және фармацевтикалық мамандықтары мен лауазымдарының номенклатурасы мен біліктілік сипаттамаларын;
      денсаулық сақтау ұйымдарының құрылымын, ұйымдық-құқықтық нысанын және үлгілік штатын;
      денсаулық сақтау ұйымдарының өзара іс-қимыл тәртібін әзірлейді және бекітеді.
      4. Жеке тұлғалар осы мамандық бойынша маман сертификаты, кемінде бес жыл жұмыс стажы және тиісті лицензиясы болған ретте жекеше медициналық практикамен айналысуға құқылы болады.
32-бап. Медициналық көмекті ұйымдастыру
      1. Медициналық көмекті ұйымдастыруды - денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган, облыстың (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) денсаулық сақтауды мемлекеттік басқарудың жергілікті органдары, медициналық көмек көрсетуді денсаулық сақтау субъектілері осы Кодексте белгіленген тәртіппен жүзеге асырады.
      2. Денсаулық сақтау субъектілері ведомствоның спецификасына қарай:
      1) лицензияға сәйкес сапалы медициналық көмек көрсетуді;
      2) денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган рұқсат берген диагностиканың, профилактика мен емдеудің әдістерін, сондай-ақ дәрілік заттарды қолдануды:
      3) төтенше жағдайлардағы жұмысқа әзірлікті;
      4) айналасындағыларға қауіп төндіретін аурулардың, сондай-ақ кәсіптік аурулардың алдын алу, олардың диагностикасы мен емделуі жөнінде іс-шаралар жүргізуді;
      5) азаматтарға медициналық көмектің нысандары мен түрлері туралы тегін, жедел және дәйекті ақпарат ұсынуды;
      6) халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы
саласындағы нормативтік құқықтық актілер мен гигиеналық
нормативтердің сақталуын;
      7) басқа да денсаулық сақтау ұйымдарымен өзара іс-қимыл мен өз қызметіндегі сабақтастықты;
      8) салауатты өмір салтын насихаттауды және халықты гигиеналық оқытуды;
      9) алғашқы медициналық құжаттарды жүргізуді, денсаулық сақтау және мемлекеттік статистика салаларындағы уәкілетті органдар белгілеген нысандар, түрлер, көлем, тәртіп пен мерзімдер бойынша есептіліктер тапсыруды;
      10) айналасындағыларға қауіп төндіретін жұқпалы аурулар, улану, психикалық және мінез-құлықтың бұзылу жағдайлары туралы - денсаулық сақтау саласындағы тиісті мемлекеттік органдарға, ал жаңа алған жарақаттар, жаралар, қылмыстық түсіктер бойынша көрінген адамдар туралы мәліметтерді, сондай-ақ айналасындағыларға қауіп төндіретін аурулардың жағдайлары туралы ішкі істер органдарына хабарлауды қамтамасыз етуге міндетті.
33-бап. Тегін медициналық көмектің кепілді көлемі
      1. Тегін медициналық көмектің кепілді көлемі Қазақстан
Республикасының азаматтары мен оралмандарға мемлекеттік бюджет
қаражаты есебінен ұсынылады және Қазақстан Республикасының Үкіметі
бекітетін тізбеге сәйкес барынша дәлелденген тиімділікке ие
профилактикалық, диагностикалық және емдік медициналық қызметтер
көрсетуді қамтиды.
      2. Тегін медициналық көмектің кепілді көлеміне:
      1) жедел медициналық жәрдем мен санитариялық авиация;
      2) амбулаториялық-емханалық көмек, ол:
      - алғашқы медициналық-санитариялық көмекті;
      - алғашқы медициналық-санитариялық көмек маманының (бұдан әрі
АМСК) және бейінді мамандардың жолдамасы бойынша консультативтік-диагностикалық көмекті қамтиды;
      3) денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган айқындайтын ауруханаға жатқызу жағдайларының жоспарланған саны (шекті көлемі) шеңберінде АМСК маманының немесе медициналық ұйымның жолдамасы, бойынша, төтенше жағдайда жолдаманың болу-болмауына қарамай берілетін стационарлық медициналық көмек;
      4) АМСК маманының немесе медициналық ұйымның жолдамасы бойынша стационарды алмастыратын медициналық көмек кіреді.
      3. Тегін медициналық көмектің кепілді көлемін көрсету үшін дәрілік заттармен қамтамасыз ету денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейтін тәртіпке сәйкес бекітілетін Негізгі (өмірлік маңызды) дәрілік заттар тізімі шегінде:
      жедел, стационарлық және стационарды алмастыратын көмек көрсету кезінде - медициналық ұйымдар бекіткен дәрілік формулярларға сәйкес;
      амбулаториялық-емханалық көмек көрсету кезінде белгілі бір аурулары (жай-күйі) бар азаматтардың жекелеген санаттарын тегін және (немесе) жеңілдікті шарттарда қамтамасыз ету үшін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган бекітетін дәрілік заттар мен арнаулы дәрілік тағамдар тізбесіне сәйкес жүзеге асырылады.
      4. Тегін медициналық көмектің кепілді көлемін көрсету жөніндегі көрсетілетін қызметтерді сатып алуды тиісті бюджеттік бағдарламалардың әкімшілері Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайтын тәртіппен жүзеге асырады.
      5. Тегін медициналық көмектің кепілді көлемін көрсету жөніндегі шарттарды жасасуда артықшылықты құқыққа денсаулық сақтаудың аккредиттелген ұйымдары ие болады.
34-бап. Ақылы медициналық көмек алу негіздері мен тәртібі
      Ақылы медициналық қызметтер көрсетуді мемлекеттік және жеке денсаулық сақтау ұйымдары, аурудың түрі мен медициналық қызметпен айналысуға арналған лицензияға сәйкес келгенде жеке медициналық практикамен айналысатын жеке тұлғалар көрсетеді.
      Ақылы медициналық қызметтер көрсету:
      1) пациенттердің бастамасы бойынша, оның ішінде алғашқы
медициналық-санитариялық көмек мамандарының және денсаулық сақтау
ұйымдарының жолдамасынсыз диагностикалық және емдік қызметтер
көрсету;
      2) негізгі (өмірлік маңызды) дәрілік заттар тізіміне енгізілмеген дәрілік заттармен емдеу:
      3) тегін медициналық көмектің кепілді көлемі тізбесіне кірмейтін медициналық зерттеулер жүргізу;
      4) шетелдіктер мен азаматтығы жоқ адамдарға тегін медициналық көмектің кепілді көлемінен артық медициналық көмек көрсету;
      5) тиісті жолдамасыз санаторийлік емдеу;
      6) медициналық көрсетпесіз медициналық-генетикалық зерттеулер;
      7) азаматтарды жұмысқа кіру және оқуға түсу үшін медициналық қарап тексеру;
      8) ұйымдармен шарт бойынша, оның ішінде ерікті медициналық сақтандыру бойынша медициналық көмек көрсету;
      9) денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейтін медициналық стандарттардан артық қосымша сервистік қызметтер ұсыну кезінде беріледі.
      3. Ақылы медициналық қызметтер көрсету пациент пен осы көрсетілетін қызметті ұсынатын денсаулық сақтау субъектісі арасында жасалатын шарт негізінде көрсетіледі.
      Ақылы медициналық қызметтер көрсетуге арналған шарт мынадай негізгі талаптарды:
      медициналық көмектің түрлері мен келемін;
      медициналық көмек көрсету мерзімін;
      3) медициналық және медициналық емес көрсетілетін қызмет тарифтерін және оларды төлеу тәртібін;
      4) тараптардың құқықтары мен міндеттерін;
      5) шартқа өзгерістер мен толықтырулар енгізу және оның қолданылуын тоқтату тәртібін;
      6) тараптардың шарт міндеттемелерін тиісінше орындамау үшін материалдық жауапкершілік белгілеуін қамтуға тиіс.
      4. Ақылы қызметтер көрсетудің түрлері мен олардың баға прейскуранты мемлекеттік және жекеше денсаулық сақтау ұйымдарындағы және жекеше медициналық практикамен айналысатын жеке адамдардағы көрнекі ақпарат арқылы азаматтардың назарына жеткізіледі.
      5. Ақылы қызметтер көрсетудің бағалары медициналық, сервистік қызметтерді көрсетумен байланысты барлық шығын түрлерін және өзге де қосымша шығыстарды ескере отырып, Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес айқындалады және ол жарты жылда бір реттен аспайтын жиілікпен қайта қаралуы мүмкін.
      Ақылы қызметтер көрсетудің бағасы тегін медициналық көмектің кепілді көлемі үшін бюджеттік бағдарлама әкімшісі белгілейтін ұқсас  медициналық қызмет тарифінен төмен белгіленбейді.
      6. Азаматтарға ақылы қызметтер көрсеткен кездегі есепке алу-есептілік медициналық құжаттамасын жүргізу денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілеген нысан бойынша жүзеге асырылады.
      7. Денсаулық сақтау ұйымы азаматтар өтініш жасаған кезден бастап ақылы медициналық қызметтер көрсетудің уақтылы және сапалы көрсетілуі үшін Қазақстан Республикасының заңдарында белгіленген тәртіппен жауапты болады.
      8. Денсаулық сақтау ұйымдарында ақылы қызметтер көрсетудің шарттары мен тәртібін Қазақстан Республикасының Үкіметі айқындайды.
3-бөлім. Медициналық және фармацевтикалық қызмет
9-тарау. Медициналық және фармацевтикалық қызметтің мазмұны
мен түрлері
35-бап. Медициналық және фармацевтикалық қызметтің мазмұны
      Медициналық және фармацевтикалық қызмет жоғары немесе орта кәсіптік медициналық немесе фармацевтикалық білім алған жеке тұлғалардың, сондай-ақ денсаулық сақтау саласындағы қызметті жүзеге асыратын заңды тұлғалардың кәсіптік қызметін қамтиды.
36-бап. Медициналық және фармацевтикалық қызметтің түрлері
      1. Қазақстан Республикасында медициналық қызметтің мынадай түрлері жүзеге асырылады:
      1) медициналық көмек;
      2) зертханалық диагностика;
      3) патологоанатомиялық диагностика;
      4) қан мен оның компоненттерін дайындау саласындағы қызмет;
      5) халықтың санитариялық-эпидемиологиялық салауаттылығы саласындағы қызмет;
      6) қоғамдық денсаулықты сақтау саласындағы қызмет;
      7) денсаулық сақтау саласындағы білім беру және ғылыми қызмет;
      8) денсаулық сақтау саласындағы сараптама;
      осы Кодексте тыйым салынбаған өзге де қызмет түрлері.
      2. Фармацевтикалық қызмет дәрілік заттарды, медициналық мақсаттағы бұйымдар мен медициналық техниканы өндірумен, дайындаумен, өткізумен, бөлумен, пайдаланумен және жоюмен, сондай-ақ олардың қауіпсіздігі мен тиімділігін қамтамасыз етумен байланысты қызметті қамтиды.
10-тарау. Медициналық көмек
37-бап. Медициналық көмектің түрлері
      Медициналық көмектің негізгі түрлері:
      1) дәрігерге дейінгі медициналық көмек;
      2) білікті медициналық көмек;
      3) мамандандырылған медициналық көмек;
      4) жоғары мамандандырылған медициналық көмек болып табылады.
38-бап. Дәрігерге дейінгі медициналық көмек
      1. Дәрігерге дейінгі медициналық көмек - профилактика мақсатында, сондай-ақ диагностика, емдеу және медициналық оңалту әдістерін дәрігердің қатысуымен пайдалануды талап етпейтін аурулар кезінде медициналық орта білімі бар медицина қызметкерлері көрсететін көмек.
      Төтенше жағдайларда дәрігерге дейінгі медициналық көмекті парамедиктер - медициналық білімі жоқ, тиісті даярлығы бар адамдар көрсетуі мүмкін.
      2. Дәрігерге дейінгі медициналық көмектің түрлері мен көлемін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган айқындайды.
39-бап. Білікті медициналық көмек
      1. Білікті медициналық көмек - диагностиканың, емдеу және медициналық оңалтудың мамандандырылған әдістерін пайдалануды талап етпейтін аурулар кезінде жоғары медициналық білімі бар медицина қызметкерлері көрсететін медициналық көмек.
      2. Білікті медициналық көмектің түрлері мен көлемін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейді.
40-бап. Мамандандырылған медициналық көмек
      1. Мамандандырылған медициналық көмек - диагностиканың, емдеу және медициналық оңалтудың арнайы әдістерін пайдалануды талап ететін аурулар кезінде бейіндік мамандар көрсететін медициналық көмек.
      2. Мамандандырылған медициналық көмекті денсаулық сақтаудың көп бейінді ұйымдары консультациялық-диагностикалық немесе стационарлық медициналық көмек нысанында көрсетеді.
      3. Мамандандырылған медициналық көмектің түрлері мен көлемін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган және облыстардың, (республикалық маңызы бар қаланың, астананың) денсаулық сақтауды мемлекеттік басқарудың жергілікті органдары белгілейді.
41-бап. Жоғары мамандандырылған медициналық көмек
      1. Жоғары мамандандырылған медициналық көмек
диагностиканың емдеу және медициналық оңалтудың жаңа
технологияларын пайдалануды талап ететін аурулар кезінде денсаулық
сақтау саласындағы уәкілетті орган айқындайтын медициналық
ұйымдарда бейіндік мамандар көрсететін медициналық көмек.
      2. Жоғары мамандандырылған медициналық көмек көрсететін медициналық ұйымдардың қызметін үйлестіруді денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган жүзеге асырады.
      3. Жоғары мамандандырылған медициналық көмектің түрлері мен көлемін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейді.
42-бап. Медициналық көмек көрсету нысандары
      Медициналық көмек:
      1) амбулаториялық-емханалық көмек:
      алғашқы медициналық-санитариялық көмек;
      консультациялық-диагностикалық көмек;
      2) стационарлық көмек;
      3) стационарды алмастыратын көмек;
      4) жедел медициналық көмек;
      5) санитариялық авиация;
      6) қалпына келтіру емі және медициналық оңалту;
      7) паллиативтік көмек және мейірбике күтімі;
      8) дәстүрлі медицина, халық медицинасы (емшілік) нысандарында көрсетілуі мүмкін.
43-бал. Алғашқы медициналық-санитариялық көмек
      1. Алғашқы медициналық-санитариялық көмек - адам, отбасы және қоғам деңгейінде көрсетілетін, қолжетімді медициналық қызмет көрсету кешенін:
      1) неғұрлым кең таралған аурулардың диагностикасын және оларды емдеуді, сондай-ақ жарақаттануды, улануды және басқа да шұғыл жағдайларды;
      2) жұқпалы аурулар ошақтарында профилактикалық, індетке қарсы іс-шараларды;
      3) халықты гигиеналық оқыту, отбасын, ананы, әкені және баланы қорғау;
      4) халыққа сумен қауіпсіз жабдықтау және тиімді тамақтану жөніндегі түсіндіру жұмыстарын қамтитын тәулік бойы медициналық бақылаусыз дәрігерге дейінгі немесе білікті медициналық көмек.
      2. Алғашқы медициналық-санитариялық көмекті мынадай мамандар: учаскелік терапевтер, педиатрлар, акушерлер, жалпы практика дәрігерлері, фельдшерлер, акушерлер, мейірбикелер көрсетеді.
      3. Алғашқы медициналық-санитариялық көмек көрсететін ұйымдардың қызметі медициналық ұйымды еркін таңдау құқығын ескере отырып, азаматтарға тұрғылықты және (немесе) бекітілген жері бойынша медициналық көмектің қолжетімдігін қамтамасыз ету мақсатында аумақтық принцип бойынша жүргізіледі.
      4. Алғашқы медициналық-санитариялық көмек көрсету түрлерін. көлемін, тәртібін, сондай-ақ азаматтарды алғашқы медициналық- санитариялық көмек ұйымдарына бекіту тәртібін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейді.
      5. Алғашқы медициналық-санитариялық көмекті ұйымдастыруды жергілікті мемлекеттік басқару органдары жүзеге асырады.
44-бап. Консультативтік-диагностикалық көмек
      1. Консультациялық-диагностикалық көмек - тәулік бойы  медициналық бақылаусыз мамандандырылған немесе жоғары мамандандырылған медициналық көмек.
      2. Консультациялық-диагностикалық көмек көрсету тәртібін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейді.
45-бап. Стационарлық көмек
      1. Стационарлық көмек - тәулік бойы медициналық бақылауы бар білікті, мамандандырылған және жоғары мамандандырылған медициналық көмек көрсету нысаны.
      2. Стационарлық көмек көрсететін денсаулық сақтау ұйымдары азаматтарға тиісті күтім мен тамақтануды қамтамасыз етеді.
      3. Стационарлық көмек көрсету тәртібін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган айқындайды.
46-бап. Стационарды алмастыратын көмек
      1. Стационарды алмастыратын көмек - бір күннің ішінде ұзақтығы төрт сағаттан сегіз сағатқа дейін болатын медициналық бақылауы бар дәрігерге дейінгі, білікті, мамандандырылған және жоғары мамандандырылған медициналық көмек көрсету нысаны.
      2. Стационарды алмастыратын көмек көрсету тәртібін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган айқындайды.
47-бап. Жедел медициналық көмек
      1. Жедел медициналық көмек - денсаулыққа елеулі зиянды болғызбау немесе өмірге тенген қатерді жою үшін аса шұғыл медициналық көмекті талап ететін аурулар мен жай-күй туындаған кездегі медициналық көмек көрсету нысаны.
      2. Жедел медициналық көмек көрсету үшін Қазақстан Республикасының заңнамасында белгілеген тәртіппен мамандандырылған ұйымдар және жедел медициналық көмек қызметтері құрылады.
      3. Жедел медициналық көмек көрсету тәртібін денсаулық сақтау саласындағы уәкілетті орган белгілейді.
Каталог: wp-content -> uploads -> 2017
2017 -> Сабақтың тақырыбы : Аңыз әңгімелер «Асан қайғының жерұйықты іздеуі»
2017 -> Сабақтың тақырыбы: Ы. Алтынсарин әңгімелері
2017 -> Сабақтың тақырыбы Мен не үйрендім? Сабақ негізделген оқу мақсаты
2017 -> Сабақтың тақырыбы : Жылқы. С. Мұқанов
2017 -> Сабақтарында «мнемотехника»әдісін пайдалану. №48 «Ақ көгершін»
2017 -> Оқушыны іздендіру жолы – шығармашылық
2017 -> Сабақтың тақырыбы Менің отбасым. І дыбысы мен әрпі
2017 -> Әңгіме шебері Ы. Алтынсарин
2017 -> Б.Қ. Абдыкаимова №56 «Береке» балабақшасы тәрбиеші Астана қаласы
2017 -> Қысқа мерзімді жоспары: Мұғалімнің аты-жөні


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   26




©www.engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет