Лекция Тақырыбы: Оқушылар ұжымын қалыптастырудағы тәрбие жұмысының ерекшеліктері
жүктеу/скачать 22,82 Kb.
|
1 2
Байланысты:5 Лекция
тәжірибе міндеттері, тәжірибе міндеттері, өндіріс функциялары, реферат
| педагогикалық басқару арқылы тұлғаның дамуы, оның тәрбиесі мен әлеуметтену процесінің қозғаушы күшіне айналады. Қарама-қайшылықтарды шешу нәтижесінде шығармашылық даралықтың, білімнің дамуы мен көрінуіне кейбір объективті жағдайлар (қалыптасқан қоғамдық пікір, жалпы ізгілікті атмосфера, «біз – ұжымбыз» деген сезімнің дамуы т.б.) туындайды. және әрбір баланың тәжірибесі ұжым өмірінде белсенді пайдаланылады, бұл өзара әрекеттестіктің екі субъектісі үшін де: жеке тұлға үшін де, ұжым үшін де өте құнды.
Оқушылардың ұжымын басқару – мектеп оқушыларын тәрбиелеуде ұжымның мүмкіндіктерін пайдалана отырып, оның даму процесін басқару. И.П. Иванова, Ф.Я. Шапиро, Ю.М. Цейтлин, Л.И. Новикова, В.А. Караковский, Н.Л. Селиванова және т.б., еңбектерін талдау ұжымдағы тәрбие процесін педагогикалық басқарудың келесі ережелерін тұжырымдауға мүмкіндік береді. 1. Педагогикалық басқару стилінің оқушылар ұжымының даму дәрежесіне тәуелділігі. Ұжымның қалыптасуының бірінші кезеңінде «мұғалім – оқушылар» қарым-қатынасы субъектілік-объектілік сипатқа ие болады, ұжым дамыған сайын оқушылардың белсенділігі артады, мұғалім мен тәрбиеленушілер арасындағы қарым-қатынас бірте-бірте субъект-субъектіге ие болады. 2. Ұжымға жан-жақты әсер ету. Ұжымға тек тәрбиеші (сынып жетекшісі) ғана емес, оның әріптестері, басқа ұжымдар, жұртшылық, оқушылардың отбасылары да әсер етеді. 3. Ұжым мүшелерінің жеке қажеттіліктеріне көңіл бөлу. Жеке адамды ұжым мүддесінен төмен бағаламау керек. 4. Ұжымдағы бақылау (мұғалім тарапынан) және өзін-өзі бақылаудың (актив және ұжым мүшелері тарапынан) үйлесуі. 5. Көшбасшылықтың оқушылардың табиғи қажеттіліктерін орындаумен үйлесуі. («Баспаңыз, бірақ бағыттаңыз!»). 6.Ортақ көзқарастарды, қызығушылықтарды, тәжірибелерді қалыптастыру. Ұжымда әрбір оқушы өзінің тәжірибесін ғана емес, жолдастарының тәжірибесін де жаңартуы керек. 7. Жеке (тұлғааралық) қарым-қатынастардың (бір-біріне деген қарым-қатынастарының) серіктестік қатынастармен (бірлескен қызметке) және мотивациялық (қызмет субъектісіне) ұжым мүшелерінің достық бірлігіне қосылуы. («Мен бұл кәсіппен айналысуға ықыласпен кірісемін, өйткені оны менімен ең жақын достарым айналысады.») 8. Формализмнен аулақ болу. Іс «көрсету үшін», «өйткені кімге және не үшін екені белгісіз» болмауы керек. Оны оқушылар тұлғалық және әлеуметтік маңызды іс ретінде жүзеге асыруы керек. 9. Жеке тұлғаның ұжымдағы орнын анықтайтын факторларды есепке алу және бақылау. Ол үшін мұғалім ұжымды, оқушылардың жеке басын үнемі зерттеп отыруы қажет. 10.Ұжым ішіндегі қақтығыстарды шешудің икемділігі мен уақытылылығы. Мұғалім әр адамға қауіпсіздік сезімін оятып, ұжымда «жоқ», «екінші сортты адамдар», «құтқарушылар» пайда болуына жол бермеуі керек. 11. Ұжым ішіндегі тұрақты және уақытша тапсырмалар. 12. Оқу активі. Актив команданы бірлесіп басқаруға дайындалуы керек, жоспарлау мен талдауды қалай жүргізу керектігін, идеяны қалай құру және жобаны әзірлеуді, топ мүшелері үшін белсенділікті қалай тартымды етуді және т.б. 13. Іс-шараларды ұжымдық жоспарлау, таңдау және талдау. 14. Іс-әрекет сипатының өзгеруі. Белсенділік жалықтыратын болмауы керек. Егер ол жалықтыратын тәртіпке айналса, не ұжым ішінде тапсырмаларды басқаша бөлу керек, не әрекеттің жаңа түрін меңгеру, не таныс әрекетке жаңа бағыт беру (сандық түрде көбейту, жаңаға бағыттау). 3. Бала, жасөспірім, жас адам басқа адамдармен араласқанда өзін-өзі қорғау, өзін-өзі тұлға ретінде, өзі сияқты адамдар қауымдастығының мүшесі ретінде анықтау құралын көреді. Мұндай бірлестікте қолдау мен қорғау таба отырып, ол өзін тең, қажетті, құнды сезіне алады, бұл оған өзін-өзі жүзеге асыруға және өзін-өзі бекітуге негіз береді. Әртүрлі қауымдастықтардағы әлеуметтік өзара әрекеттесу процесінде бала, жасөспірім өзі түсіндіретін және оның өмірлік іс-әрекетінің негізіне айналатын құндылықтарды, нормаларды меңгереді. Дәл балалар мен жасөспірімдер ұжымдары әуесқойлық негізде қызмет етеді, өзін-өзі басқару, бала мен жасөспірімге жақын әлеуметтік орта болып табылады, оның өмірлік тәжірибесін тұлғаны дамыту көздерінің бірі ретінде қалыптастырады. Осылайша, жеке тұлғаның барынша тиімді және үйлесімді дамуы үшін оны тәрбиелеу мен әлеуметтендіру ортақ (негізгі) мақсаттармен ынтымақтастық қағидаттарында біріккен құрдастар мен ересектер ұжымы шеңберінде принциптер, ұстанымдар, мүдделер және т.б. жүзеге асырылуы керек. Дүние жүзіндегі алғашқы Балалар ұйымдары — скауттер 20 ғасырдың басында қалыптасты. Ұл балаларға арналған ұйымды бойскаут (boyscouts), ал қыз балалар ұйымын герлскаут (gіrlscouts) деп атады. 1921 жылы скауттер ұйымы 63 мемлекетте (Ұлыбритания, Германия, АҚШ, Италия, Франция, Швеция, Үндістан, Ресей, т.б.) жұмыс істеді. КСРО-да Кеңес үкіметінің алғашқы жылдарында-ақ коммунистік партияның, кәсіподақ ұйымдарының басшылығымен өзінше қызмет атқаратын балалардың жаппай бірлестігі, яғни Балалар ұйымдары құрыла бастады. Олар алғаш жеке топтар ретінде дамып, 1922 жылы В.И Ленин атындағы бүкілодақтық пионерлер ұйымы құрылды. «Балалар қозғалысы» ұғымы бүгінде бірнеше мағынада қолданылады: - өз өмірінде дербес, белгілі бір дәрежеде әуесқойлық сипаты бар, ең маңызды үш міндетті - балалардың мүдделері мен қажеттіліктерін қанағаттандыруды іс жүзінде бірлікте объективті түрде шешетін әртүрлі түрдегі және типтегі балалар қоғамдық бірлестіктерінің жиынтығы ретінде; әлеуметтік ортаға мақсатты түрде енгізу және оған өз Отанының өсіп келе жатқан азаматының тұлғасын, оның азаматтық қалыптасуын бейімдеу; баланың құқықтары мен мүдделерін қорғау, оның ішінде қоршаған ортаның теріс әсерінен қорғау(Д. Н. Лебедев); - құрдастар арасындағы ұжымдық іс-әрекеттер арқылы балалардың әлемді меңгеру және оған әсер ету тәсілі ретінде(В. А. Луков); - әртүрлі типтегі ерікті қауымдастықтар, бірлестіктер, ұйымдар мен құрылымдардың болуымен және динамикасымен сипатталатын балалар мен жасөспірімдердің институционалдық ұйымының нақты тарихи жағдайы ретінде(И. Н. Никитин). Балалар бірлестігі – кәмелетке толмаған азаматтар өз бетінше немесе ересектермен бірге олардың әлеуметтік қажеттіліктерін қанағаттандыратын бірлескен қызмет үшін ерікті түрде біріккен нақты құрылым. Балалар бірлестіктері қатысушылардың жалпы санының 18 жасқа толмаған азаматтардың кемінде үштен екісі (70%) бар деп танылады. Қазіргі балалар бірлестіктерінің негізгі айырмашылығы олардың қоғамдық сипатында: мемлекет құқықтық қорғауды, материалдық, қаржылық қолдауды қамтамасыз етеді, бірақ құрылтайшы болып табылмайды және олардың қызметін реттемейді. Балалар мен жасөспірімдер бірлестіктері дербес әлеуметтік мәртебеге ие болады. Балалардың қоғамдық бірлестігі – бұл шығармашылық мотивацияға бағытталған, жасөспірімдердің өзін-өзі анықтауына ықпал ететін, балалардың қоғамдық қатынастарға қатысуын қамтамасыз ететін біртұтас мәдени-білім беру кеңістігінің құрылымындағы ашық әлеуметтік-педагогикалық жүйе. Балалардың қоғамдық бірлестіктеріне әртүрлі ұйымдарды, қоғамдарды, клубтарды, одақтарды, командаларды, отрядтарды, басқа да құрылымдарды, сондай-ақ мұндай бірлестіктердің бірлестіктерін (федерацияларын, одақтарын) жатқызуға болады. Қазақстан Республикасының Мемлекеттік жастар саясатының тұжырымдамасында (Қазақстан Республикасы Президентінің Өкімі. 1999 жылғы 28 тамыз N 73) жастар мен балалар қоғамдық ұйымдарының әлеуметтік-педагогикалық мүмкіндіктері көрсетілген. Балалар мен жасөспірімдер ұйымдары: - мемлекеттік органдардың назарын олардың мәселелеріне аудару үшін арнайы бағдарламалар жасау; - жеке тұлғаның көшбасшылық және шығармашылық әлеуетін дамытуға жағдай жасау; - мемлекеттік және муниципалды органдардың назарын балалық шақ, балалар бірлестіктері мәселелерін шешуге аудару; балалардың өзін-өзі басқару органдарын құру; - құрбыларына және басқа адамдарға көмектесуге бағытталған балалар мен жастардың жұмысын ұйымдастыру; – балалар мен жастарды әлеуметтік өзін-өзі қорғауға дайындау; - жеке тұлғаның құқықтық мәдениетін дамыту; - қоғамға жат мінез-құлықтың алдын алу. Осылайша, кез келген қоғамдық балалар немесе жастар бірлестігінің екі негізгі мақсаты бар: 1) бос уақытты дамытуға бағытталған іс-шараларды ұйымдастыру. Бұл мақсат қауымдастық активінің және басқа мүшелерінің өзіндік (бірлескен, қызықты, мазмұнды және көп жағынан пайдалы) бос уақытын ұйымдастыруға бағытталған, өзін-өзі тану, өзін-өзі анықтау және өзін-өзі жүзеге асыру, тұлғалық, әлеуметтік және кәсіби тұрғыдан процестерін оңтайландыруға ықпал ететін қызметін қамтиды. Басқаша айтқанда, бұл «өзі үшін» әрекет; 2) қоғамдық және шығармашылық қызметті ұйымдастыру. Бұл мақсат бірлестік мүшелерінің басқа адамдардың, жалпы қоғамның игілігі үшін шығармашылық (шығармашылық) іс-әрекеттерін ұйымдастыруды және жүзеге асыруын, яғни. әлеуметтік-бағдарланған (қоғамдық пайдалы, әлеуметтік маңызды) қызмет. Бұл әлеуметтік-шығармашылық әрекет немесе «басқалар үшін» әрекет. Балалармен және жастармен жұмыс істеудің бүкіл әлемдік тәжірибесі балалар мен жасөспірімдердің қоғамдық бірлестіктері өскелең ұрпақты әлеуметтендіру жүйесіндегі ең маңызды буын болып табылатынын көрсетеді, өйткені олар тұлғаны әлеуметтендірудің үш негізгі бағытын біріктіреді: белсенділік, қарым-қатынас және өзін-өзі тану. Қазіргі қоғам өміріне аса қажетті ұжымдық іс-әрекет дағдылары кез келген қоғамдық ұйымның жұмысына қатысу, пікірлестер ортасында әртүрлі практикалық тапсырмаларды орындау арқылы оңай меңгеріледі. Сонымен қатар, қоғамдық ұйымдар айтарлықтай жеңіл басқарылатын жүйе болып табылады. жүктеу/скачать 22,82 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|
1 2