Нұрмұратов с нұрекеева С. С., Сағымбаев Е. Оқырмандарға ұсынылып отырылған бұл антологияның ерекшелігі «Өзін-өзі тану»

ӘБДІРАХМАН ӨЛІМІНЕ

Жиырма жеті жасында

Әбдірахман көз жүмды.

Сәулең болса басында,

Кімді көрдің бұл сынды?

Дүниелікке көңілі тоқ,

Ағайынға бауырмал.

Тәкаппар, жалған онда жоқ,

Айнымас жүрек, күлкің — бал.

Ғылым оқып білгенше

Тыным, тыныштықтаппаған.

. Дүниені кезіп көргенше

Рахат іздеп жатпаған.

Ұзақ өмір не берер,

Көрген, білген болмаса?

Жатқан надан не білер,

Көңілге сәуле толмаса?

Петербурда-ақ кідірмей,

Біліпті дерттің барлығын.

Тәуекел қып білдірмей,

Күтіпті тәңірі жарлығын.

Қалжыңы, шыны аралас,

Өмірім аз деп білдіріп,

Бөтен көзде көрсе жас,

Ойнаймын деп күлдіріп.

Аз өмірін ұзайтқан,

Ғылымға бойы толған соң

Көрген жерін молайтқан,

Оқып, біліп болған соң.

Қырым, Кавказ, Түркістан,

Ресей, Сібір қалмады.

Хабарланып әр тұстан,

Көрмей дамыл алмады.

Құйрықты жұлдыз секілді,

Туды да, көп тұрмады.

Көрген, білген өкінді,

Мін тағар жан болмады.

Тәуекел зор, ақыл мол

Қорықпай тосқан тағдырын.

Қиынсынбай өлімді ол,

Білдірмеген еш сырын.

Ата-ананың қызметін,

Алған жардың қарызын,

Өтемей кеткен бейнетін,

Қағазға жазған арызын.

Көргені мен білгені

Жүзге келген шалдан көп.

Бізге уайым жегені —

Арманда боп калды деп.

Жаңа жылдың басшысы — ол,

Мен ескінің арты едім.

Арман деген ащы сол,

Сүйекке тиді, қарт едім.

Қайғы болды күйгендей

Ол қуатым еді рас.

Көзге қамшы тигендей,

Шыр айналды артқы жас.

Шәкерім

Адамдық борышың

Адамдық борышың-

Халқыңа еңбек қыл.

Ақ жолдан айнымай

Ар сақта, оны бiл.

Талаптан да бiлiм мен өнер үйрен,

Бiлiмсiз,

Өнерсiз,

Болады ақыл тұл.

Мақтанға салынба

Мансаптың тағы үшiн.

Нәпсіге билетпе

Басыңның бағы үшiн.

Өмiрiңдi сарп қыл өлгенiңше,

Жоба тап,

Жол көрсет,

Келешек қамы үшiн.

Қайтадан қайрылып

Қауымға келмейсiң.

Барыңды,

Нәрiңдi

Тiрлiкте бергейсiң.

Ғибрат алар артыңа iз қалдырсаң -

Шын бақыт‚

Осыны ұқ,

Мәңгiлiк өлмейсiң!