Абайдың пікірінше, адам өз тіршілігінің мақсаты мен мәніне білім мен ғылымды игеру жолында ғана жетеді Ходжа Ахмед Яссауи (1093-1166) Абай Құнанбаев (1845-1904)
Махаббат – адамның өмір сүру мәні
«Махаббат» деген сөздің мағынасы кең. Махаббат деген сүйіспеншілік, ынтызарлық, ғашықтық деген сөздердің баламасы ретінде айтыла береді. Антикалық ойшыл Эмпедокл өзінің космология ілімінде «Махаббат бүкіл әлемді ұйымдастырып тұрған бастапқы күш», - деп білді.
Антикалық мәдениетінде махаббаттың алуан түрлі сипаттары
Махаббаттың алуан түрлі сипаттары мен аспектілерін білдіру үшін гректер түрлі терминдерді қолданды: «Эрос» —ынтызарлы махаббат, жыныстық құштарлық, «Филиа» —адал махаббат, ұнату, жақсы көру: отанды, білімді, тілді, даналықты, ата-анасын, балаларын, достарын (махаббат-достық ) «Людус» – ляззат алу үшін үстірт сезімді махаббат-ойын «Сторгэ» — өте нәзік әрі сенімді махаббат: жұбайлардың арасында «Мания» – «естен айырылған» махаббат-тәуелділік, азап шегуден ляззат алу (мазохизм) «Агапэ» —махаббат-қамқорлық: жақындарына, бауыр-ларына, балаларына, христиандық қауым мүшелерінің өзара қамқорлығы «Прагма” – есті махаббат, өз материалдық және рухани пайдасын саналы түрде есепке алған махаббат
Платон махаббаттың екі түрін ажыратады : 1) сезімдік махаббат -сұлулыққа махабаттың төменгі сатысы; 2) рухани махаббат - адамның белсенді танымдық қызметінің қайнар-көзі (б.д.д 427-347жж.)
Аристотель махаббат туралы
«Сүю дегеніміз біреуге сол үшін, өзің үшін емес, игілік болады дегеніңді тілегенің, және сол адамға осы игіліктерді шамаң келгенше жеткізіп беруіңе ұмтылуың… Махаббаттың мақсаты - сезімдік құштарлық емес, ол - достық…»
