Биолингвистиканың пәні – биологиялық ерекшеліктері қырынан қарастырылатын тіл. Биолингвистика сөйтіп тілді өзге биологиялық нысандар қатарында қарайды. Ол биология мен лингвистика түйіскен жерден шығады. Оның міндетіне сөйлеуді қабылдау мен шығарудың биологиялық механизмдерін зерттеу. Бұл механизмдер есту және артикуляциялық органдар, сонымен қатар бас миының жұмысы арқасында әрекет етеді. Адамнң сөйлеу әрекетінің анатомдық- физиологиялық негіздерін қарастыру, әдетте фонетика шеңберінде болды. Бұл дәстүр фонетистер О.Есперсен, Д.Джоунс, В.А.Богородицкий, Л.В.Щерба еңбектерімен байланысты. Фонетика шеңберінде биолингвистика туралы мәліметті қазіргі еңбектерден де көруге болады: М.И.Матусевич, Л.Р.Зиндер. Биолингвистика психолингвистикаға қарағанда қазіргі уақытқа дейін салыстырмалы түрде дербес ғылым дәрежесін алған жоқ, әлбетте талпыныс жасалған (Е.Леннеберг еңбегі).
