Инфрақызыл спектрлер. Қызған стерженнен (мысалы, кремний карбидінен жасалған) тараған инфрақызыл сәулені кюветаға (КВr-нан дайындалған) қойылған кез келген зат арқылы өткізгенде, сәуле энергиясының бір бөлігі затқа сіңіріледі. Сіңген энергия көбінесе атомдар тербелісін қоздыруға, яғни байланыстардың ұзындығын және олардың арасындағы бұрыштарды өзгертуге жұмсалады. Сондықтан да, егер инфрақызыл жарық шоғын зат арқылы өтіп шыққаннан кейін саңылаудан өткізсе және призманың (мысалы, NаСІ-дан істелген) көмегімен жиілік бойынша спектрге айналдырса, содан соң оны арнаулы деректор және өзі жазғыш қаламұштың көмегімен белгілесе, онда қағаз бетінде заттың инфрақызыл спектрі пайда болады. Алғашқы сәуленің затқа сіңген энергияларына спектрдегі минимумдар сәйкес келеді. Сол минимумдардың орналасуы бойынша зерттелуші затта қандай химиялық байланыстар бар екендігін дәл тағайындауға болады, өйткені әр бір байланыс әбден белгілі бір сіңіру жолағы мен сипатталады: оның вибрациялық немесе деформациялық тербелістерін қоздыру үшін әбден белгілі бір энергия шығындалады.
