-өзін көрсетіп, қанағаттанып, қауіпсіздікте болу мүмкіндіктерін құрады,
- өзіндік «МЕН» қасиетін дамытып, шектеулер белдемесін қояды.
Отбасының әсері
әсіресе баланың өмірінің басында басқа тәрбиелік үдерістерге қарағанда көп әсерін тигізеді.
Зерттеулер көрсеткеніндей, отбасы мектепті, бұқаралық ақпарат құралдарын да, қоғамдық ұйымдарды, еңбек ұжымдарын, достарды, өнер мен әдебиеттің жоғарғы пікірін келтіре алады.
Бұның барлығы мұғалімді бірқатар тәуелділікті анықтауға әкеледі: тұлғаның сәтті қалыптасуы бірінші кезекте отбасымен анықталады. Отбасы қаншалықты жақсы болса, соншалықты тұлғаның еңбек, дене, танымдық тәрбиесінің нәтижесі жоғарылайды.
көпшіл, көппен тіл табыса алатын, ұжымшылдық қасиетке ие олу икемділіктерін қалыптастыру.
Себебі бала өмір ағымымен болашақта ұйымдар мен топтарды тіл табыса өмір сүруі керек. Бұл жағдайда баланың әлеуметтенуі түрлі ұжымдар мен топтарға әлеуметтік-психологиялық бейімделудің күрделенген әрі кеңейтілген үдеріс ретінде қарастырылады.
Выделяют формы родительского отношения к детям инвалидам и детям с ОВЗ:
Родители глубоко, даже трагически переживают проблемы своего ребёнка, жалеют его, окружают чрезмерной заботой, вниманием, опекают, освобождая от посильных обязанностей. Чрезмерная опека лишает ребёнка самостоятельности, возможности должным образом приспособиться к сложным жизненным условиям.
Не желая примириться с проблемами ребёнка, родители преувеличивают его возможности, не замечая недостатков. Такие родители постоянно подстёгивают ребёнка, предъявляя к нему завышенные требования. Постоянное давление делает ребёнка упрямым, раздражительным, а частные случаи, в которых он себя чувствует некомпетентно, лишают его уверенности в себе.
В случае видимой инвалидности родители прячут его от людей, не посещают общественные места, лишая его жизненных впечатлений. Ребёнок растёт робким, забитым.
