Выделяют формы родительского отношения к детям инвалидам и детям с ОВЗ:
Ребёнок с проблемами занимает в семье положение «пасынка», его обижают, смеются над ним, подчёркивая его неполноценность. У ребёнка часто подавленное состояние, он обидчив, раздражителен, упрям.
Родители не обращают внимание на ребёнка, стараясь всё воспитание переложить на образовательное учреждение.
Родители воспринимают ребёнка естественно, позволяют бывать ему везде, не обращая внимание на взгляды и замечания. Ребёнок чувствует себя уверенно, счастливо, воспринимая себя таким как и все.
Ғалымдар денсаулығында мүмкіндігі шектеулі балалардың қоғамға әлеуметтенуінде отбасының оң, кей жағдайда кері әсер де беретінін ескертеді.
Ғалымдар денсаулығында мүмкіндігі шектеулі балалардың қоғамға әлеуметтенуінде отбасының оң, кей жағдайда кері әсер де беретінін ескертеді.
Зерттеу анықтағанындай мүмкіндігі шектеулі балаларды асырап отырған отбасылар басым жағдайда толық емес, сәтсіз отбасылар. Мұндай отбасылардың дамуында ауытқушылығы бар балаларды мектепке келгенде ғана анықтайды.
«Қауіпті топ» отбасының балалары өзімен өзі болып, үлкендердің аялы алақаны мен назарынан тыс қалып қояды.
Бала дамуының бұзылу проблемасы
мен оның ауқымдылығы да ата-ана позициясына әсер ететінін ұмытпаған жөн. Зерттеушілердің айтуынша, ерекше білім берілуіне қажеттілігі бар бала мен оның отбасына әлемнің субъективті бейнесін тарылту тән. Психологиялық қорғау түрінде әдетте алшақтық пайда болады және адаптациялық механизмдер бұзылады (апатиямен, өзіне және басқаларға қатысты жауапкершіліктен бас тартумен, дәрменсіздікпен, өзін-өзі бағалаудың төмендеп кетуімен білінетін «комплекс жертвы» («өзін-өзі аяу комплексі») немесе әлеуметтік енжарлық, алшақтатылғандық, тек өз-өзіне сену секілді әдетпен білінетін «шеттелу комплексі» қалыптасады).
Ата-аналар
бала тәрбиелеуде үлкен қателіктер жіберіп, баланың жанын жаралап, психикасына сызат түсіреді, баланы ашушаңдыққа әкелетін бұрыс тәрбие әдістерін сауатсыз пайдаланады.
Осы мәселелерді зерттеу барысында саралау нәтижесі көрсеткендей, денсаулығында даму мүмкіндігі шектеулі балаларға ата-анасының қатынасының әртүрлілігі, ата-ана мен бала ара қатынасы, әсіресе ата-ананың балаға кері қатынасы олардың бойында бар ауытқушылыққа, олардың әлеуметтенуіне кедергісін келтіреді.
