Либерализмқағидалары- адамның еркiндiгi, тұлғаның табиғи құқығы мен бостандықтарының байланысы, олардың мемлекет және қоғам мүддесiнен жоғары тұруы. Либерализмнiң мұраты /идеалы/- саяси демократия қағидаларының қалыптасуы мен жетiлуiне, дамуына зор ықпал ету.
Саяси ілімдер тарихында 19 ғасырдың 40-шы жылдарында қалыптасқан марксизмнің алатын орны ерекше. Оның негізін қалаушы Карл Маркс (1818-1883) пен Фридрих Энгельс (1820-1895) өз еңбектерінде алғаш рет еңбекші бұқараның мүддесін қорғай отырып, қоғамдағы теңсіздік, әлеуметтік қанау және құқықтық бейберекетсіздікке қарсы қарсы күрес жолын анықтауға тырысты. Осындай бағыттағы идеялар негізінде мемлекет пен құқыққа қатысты жаңа марксистік тарихи матералистік тұжырымдама қалыптасты.
Марксизм неміс ғалымдары мен ойшылдары К.Маркс пен Ф.Энгельс жасаған ілім. Ол ХІХ ғасырдың 40-жылдары капитализмнің даму кезеңінде, тап қайшылықтардың шығуы негізінде дүниеге келді. Марксизм жұмысшы қозғалысынығ теориялық негізін жасады.
Марксизм ілімі бойынша тарих барлығы бес формациядан:
алғашқы қауымдық,
Марксизмнің түйінді идеялық қағидалары — қосымша құн және өндірісті қоғамдастыру түсініктеріне негізделген капитализмнің экономикалық жүйесін талдау, тарихи материализмнің философиялық жүйесі, соның ішінде пролетариаттың тарихи рөлі туралы қорытындылары ХІХ ғасырдың ІІ-жартысында жұмысшы қозғалысының негізгі идеологиясына айналды
Қазіргі саяси ғылымның негізгі бағыттары:
Әлеуметтiк бағыт, ол әсiресе батыстық саясаттану ғылымында ерекше орын алды. Оның өкiлдерi саясат құбылыстарын қоғамның күрделi әлеуметтiк құрылымы мен процестерi арқылы зерттейдi. Саясаттануда бұл бағыттың қалыптасуына М.Вебер, Э.Дюркгейм үлкен үлес қосты. Осы бағыт iшiнде В.Парето мен Г.Моска элита концепциясын, ал Р.Михельс саяси партия теориясын қалыптастырды.
